Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Diy κρεμάστρα τοίχου

Δεν σας είχα πει ότι έκαν μικροαλλάγες στο σπίτι μου? Αυτή είναι μια πολύ μικρή. Υπήρχε στο σπίτι μας μια μικρή γωνιά, που ειναι εντός σαλονιού και είχε μια κλασσική καφέ κρεμάστρα, παμπάλαια. Πριν ένα χρόνο μπήκε σε αυτό το σημείο ένα έπιπλο λευκό και λόγω ύψους και μήκους δεν αφήνε πλέον χώρο να μπεί κρεμάστρα. Ετσι συνηθήσαμε τα παλτό των φίλων μας να τα αφήνουμε σε κάποιο άλλο δωμάτιο. Εκτός αυτού δεν μπορούσα να βρώ 2 αυτόνομα μοντέρνα γαντζάκια να κρεμάσω ωστε να εκμεταλλευτώ ακόμα και τα 20 εκ. χώρου που είχαν μείνει. Απελπίστηκα και είπα θα κάνω το κέφι μου. Αποτέλεσμα άρπαξα μια λευκή ξύλινη κρεμάστρα από την ντουλάπα μοu και της έβαλα κορδελίτσες. Μπα πολύ αδεια. Προχώρησε και άλλο η ιδέα: τύπωσα μια φράση από την Coco Chanel και την κόλλησα με ατλακόλλα. Τρία μικρά καρφάκια έγιναν γάντζοι. Φώναξα και το καλό μου και την κάρφωσε στον τοίχο ακριβώς στο σημείο κάτω από τα κορδελάκια. Ετοιμη yeah! Μειονεκτημα: αντέχει μόνο ζακετάκια και light μπουφανάκια (δεν μας πειράζει αφού είχαμε συνηθίσει να τα βάζουμε αλλού). Πλεονέκτημα: Ισως να μην είναι ιδανική για κρεμάστρα βαριών ρούχων είναι όμως τέλεια ιδέα για να το υπνοδωμάτιο σας για να κρεμάτε κολιέ και φουλάρια. Σας αφήνω με μια κουραση τεράστια, ένα πυρετό να με παιδεύει αλλά που δεν με εμπόδισε να σας τσιγκλίσω για να κάνετε αυτο το diy. Καλή συνέχεια

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

A man's room

Ανακαίνιση στο αντρικό δωμάτιο. Αλλά δείτε και το πριν...
Και αφού λοιπόν είδατε τις φώτος θα σας πώ την ιστορία της ανακίνισης. Αυτό το καλοκαίρι το περιμέναμε πως και πως για να χαλαρώσουμε να ανασυγκροτηθούμε και να οργανωθούμε. Μπαίνοντας ο Σεπτέμβρης μας έβαλε σε πρόγραμμα. Ειδικότερα ο καλός μου είναι αυτός που έχει πάρει επ' ωμου πολλές αρμοδιότητες, κοινές αλλά και προσωπικές. Ολες αυτές του οι αρμοδιότητες έμπαιναν σε τάξη, πέρα από το μυαλό του, στο γραφείο του. Σημείωση: Τάξη στο ανδρικό μυαλό σημαίνει ακόμα και μπάχαλο αρκεί εγώ ο άντρας να βγάζω άκρη. Ε λοιπόν εγώ σε αυτό το δωμάτιο ποτέ δεν μπορούσα να βγάλω άκρη, αν και πάντα το ξεσκαρτάμε και το ξανασυμμαζεύαμε. Σημείωση: συμμάζεμα σε συνεργάσια άντρας και γυναίκα ας είμαστε ειλικρινείς δεν υπάρχει. Και σύντομα λοιπόν άκουσα μια κραυγή βοήθειας από τον Γιάννη μου αλλά από αυτές που εμάς τις γυναίκες αστραπιαία μας αναβουν τα λαμπάκια, που αντί να δούμε απλά και λογικά τι μας ζητάει τελικά τα παίρνουμε. "Δεν με εμπνέει ο χώρος κάτι πρέπει να κάνουμε γιατί δεν μπορώ να δουλέψω σε αυτό το γραφείο"... Αντίδραση Αγγελικής "να κάνουμε???? και τι φταίω εγώ που το δωμάτιο είναι γεμάτο κούτες, χαρτούρα και ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ" εκεί ένιωσα και λίγο χάλια νοικοκυρά ενώ στην ουσία σαν άντρας δεν μπορούσε πλεόν να βρεί άκρη μες στο μπάχαλο του και χρειαζόταν γυναικεία μαγεία (ωραία δεν τα λέω?). Αφού λοιπόν μάζεψαμε 150 € περίπου και έχοντας το ελεύθερο να κάνω ότι θέλω, το νέο του δωμάτιο ήταν μια έκπληξη που πραγματοποιήθηκε σε 3 ώρες. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χάρηκα γιατί έβαλα το γούστο μου, έχοντας ελέυθερη επιλογή σε όλα, αλλά και έλαβα υπέροχα φιλιά καθώς και ένα μικρό δώρο, χιχι. Κινήθηκα σε τόνους ασπρόμαυρους αφού όχι μόνο είναι χαλαρωτικοί αλλά τελικά δίνουν και ακόμα πιο ακριβό και προσεγμένο στυλ. Επαιξα με καδράκια στους τοίχους, που απεικονίζουν μέρη εξωτερικού που έχουμε πάει, έβαψα δύο λωρίδες στον τοίχο με μπογιά μαυροπίνακα αλλά και την εξωτερική πλευρά της βιβλιόθήκης. Κουτιά και κλασέρ ήταν απαραίτητα για ακόμα καλύτερη οργάνωση. Το παλιό φωτιστικό το τύλιξα απλά με ύφασμα οργάντζας το οποίο το κόλλησα σε ορισμένα σημεία πάνω στο γυαλί του φωτιστικού με uhu sticks (πλαστελίνη). Το τετράγωνο χαλί μεγάλωσε τελικά αρκετά το χώρο. Ενα μαξιλάρι στο πάτωμα καλύπτηκε με γούνα από το ΙΚΕΑ (10 €!!!!) δίνοντας λίγο χλιδή. Τέλος το νέο δωμάτιο τον υποδέχτηκε με ωραίες μυρωδιές από αρωματικά κεριά. Συμπέρασμα: μην τρέχετε να παρεξηγήσετε τον καλό σας αμέσως, δώστε 5 λεπτά στον ευατό σας για να ξανασκεφτείτε. Οι άντρες θέλουν την φροντίδα σας και όπως και αν είναι θα την λατρέψουν. Προσωπική διαπίστωση: ακόμα πάω μουλοχτά και συμμαζεύω το γραφείο του. Ε να μην απολαύσω για λίγο καιρό ακόμα όσο παραμένει συμμαζεμένο το δωμάτιο, την δημιουργία μου?

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Καδράκια αλα ΙΚΕΑ

Δεν ξέρω εάν το παθαινετε και εσείς αλλά εγώ πάντα τέτοια εποχή περιμένω πως και πως τον κατάλογο του ΙΚΕΑ. Τις περισσότερες φορές δεν παίρνω τίποτα από όσα διαφημίζει παρόλαυτα πέρνω πολλές ιδέες. Παίρνοντας τον στα χέρια μου πρέπει να τον χάζευγα για μια εβδομάδα (και ακόμα συνεχίζω χιχι) και να τον γέμιζα όλο post it. Ανάμεσα σε όλα πρότεινε μια οικονομική λύση για να στολίσετε τραπέζια και έπιπλα : να ντύσετε με υφάσμτα γυμνά κάδρα. ΤΙΙΙΙΙΙΝΝΝΝΝΝ μου χτύπησαν καμπανίτσες! Σιγά μην μου γλίτωνε! Το τζάκι μου έπρεπε να γίνει στυλάτο και ελπίζω σιγά σιγά και όλο μας το σπίτι. Που βρήκα υλικά? Στα μαγαζιά με 1 € να κοιτάτε τα αντικείμενα με διαφορετικό μάτι, σε κάτι που δεν είναι ωραίο μπορούν να γίνουν απίστευτες μεταποιήσεις και ακόμα και αν δεν πετύχουν τελικά θα έχετε χαλάσει 1 €... ε και ας ειμαστε και ειλικρινείς και λίγο τα νεύρα σας (δεν πειράζει μελλοντικά κάτι θα πετύχετε). Θυμόμουν λοιπόν σε ένα τέτοιο κατάστημα ότι υπήρχαν κορνίζες. Σε διάφορα μεγέθη, ιδανικά σας λέω! Τις βλέπετε στην τελευταία φώτο πως έγιναν όταν διέλυσα την πλάτη τους. Το κόκκινο ήταν κάδρο όπου έπρεπε να βγάλω ένα τόνο πρόκες από αυτό και να διαλύσω μια εικόνα μιας καρδιάς χαμογελαστής πλαισιωμένη απο συννεφάκια (σας το είπα να τα κοιτάτε με άλλο μάτι και ας είναι κιτς). Είχα ήδη τα υφάσματα τα οποία τα έκοψα σε λωρίδες και τα κόλλησα με το πιστόλι σιλικόνης (συμβουλή ακόμα και αν δεν ασχολείστε με την χειροτεχνία αγόραστε οπωσδήποτε ένα). Αφού τα τελείωσα ταίριαξαν υπέροχα στο γκρι τζάκι μας. Πολύ ρομαντικά και πρωτότυπα. Χρόνος που θα χρειαστείτε περίπου 50 λεπτά ε και κόστος περίπου 5 €. Τολμήστε σε ακόμα μεγαλύτερα κάδρα.

followers "friends"

Ε ας μιλήσω για μένα...

Η φωτογραφία μου
Imagine having a suspicion that you are good at something but never dare to try this something. The reason for the 'reality' of my suspicion was a leather-crystal necklase that i made and i gifted it to my sister. The search and agony for me to find the materials, then to make it and even sew it was enough to spur me on to see what more I can do with my imagination. My imagination needed a little push and help. This is why I followed painting classes, hand-crafted jewelry, applied arts and sewing lessons. Yet I still want to know more. I love to give my personal little touch to everything that surrounds me and enjoy sharing my ideas. Is there anything better? The yaer 2014 founds me in a new country: to England. Different images, different inspirations, let' see what i ll come up. See you around.