Τα ατέλειωτα χωνάκια και όχι μόνο...

Καλό μας μήνα! Δεν πρόλαβε να μπεί ο Σεπτέμβρης και την ζακετούλα σου την θες για να μη σου λένε όλοι "Πωπω τσουτσούριασες!" Μα τι λέξη και αυτή. Βεβαίως πιθανότατα σαν ρήμα να μην υπάρχει αλλά και μόνο στο άκουσμα της αναρωτιέσαι αν αυτό που σου λένε ότι έπαθες είναι κολλητικό... όχι απλά σου λένε ότι ανατρίχιασες! Εμ που να το ξέρω η δόλια! Και μαζί με την ζακετούλα μου και τις κρυάδες μου τρέχω για να τελείωσω τις ετοιμασίες της Γεωργίας και του Βασίλη που παντρεύονται στην Ηγουμενίτσα το Σάββατο. Αναλάβαμε τις μπομπονιέρες και την διακόσμηση του κέντρου (α λέω αναλάβ-αμε γιατί πρόθυμος βοηθός είναι ο καλός μου σύζυξ). Το χρώμα που ήθελε η Γεωργία ήταν το λαδί (πολύ βαρύ χρώμα) ευτυχώς την έπεισα να το σπάσουμε με το λιλά. Διαλέξαμε χωνάκια αφού το νόημα στην μπομπονιέρα θέλαμε να είναι η άμεση και έυκολη κατανάλωση των κουφέτων. Είναι ήδη γεμισμένα γιατί σε 500 καλεσμένους δεν είναι εύκολο να τα γεμίζεις εκείνη την ώρα. Διεύκρινιση: τα χωνάκια είναι εξ ολοκλήρου χειροποίητα. Διαλέξα χαρτί περλέ και μπρονζέ, μου το έκοψαν στο κατάστημα που το προμηθευτήκα, και έπειτα ξεκίνησε η απίστευτη δουλειά να κόψω κορδέλες, να κολλήσω τα χωνάκια και μετά να τα διακοσμήσω. Αρκετή δουλειά! Αυτό επίσης που σκέφτηκα είναι τα τσουβλάκια (ραμμένα από την μαμά μου και εμένα) για το τραπέζι όπου θα μπεί ποτηράκι με ρεσό. Και για να είναι περισσότερο ενδιαφέροντα έφτιαξα ταμπελάκια σε χρώματα λαδί-λιλά, που η μια όψη γράφει τα ονόματα του ζεύγους και από την άλλη την ημερομηνία γάμου. Πρέπει να πώ ότι τα ταμπελάκια ήταν τα πιο ευχάριστα στην κατασκεύη τους. Νομίζω ότι είναι πολύ χαριτωμένα. Θα σας έχω την άλλη εβδομάδα φωτογραφίες από όλο τον στολισμό. Μέχρι τότε θα αναπολώ τον δικό μου γάμο αφού σήμερα κλείνουμε ένα χρόνο. Χρόνια μας πολλά!