Γλυκιά καταστροφή

Δεν νομίζω να υπάρχει γυναίκα που έστω και λίγο δεν έχει δει την εκπομπή του Παρλιάρου με τα κολασμένα γλυκά! Οταν λοιπόν έκανα αυτό το κολιέ αμέσως σκέφτηκα αυτό τον τίτλο όταν θα σας το έδειχνα. Οταν λοιπόν ο Παρλιάρος έκανε ένα γλυκό και δεν του πολυπετύχαινε ή απλά του έμεναν υλικά τα εκμεταλλεύοταν σε κάτι καινούργιο και εγώ απορούσα μα πώς το σκέφτηκε και φυσικά ότι αυτό ήταν καλύτερο από το κανονικό γλυκό. Ετσι σκέφτηκα όταν ξεκίνησα τα πειράματα μου. Φάση πρώτη: πήρα ύφασμα για να κάνω φουλάρι, δηλαδή ένα μεγάλο τετράγωνο ύφασμα που απλά το ξέφτισα στις άκρες για να κάνει κρόσια... μα τόσες κλωστές από το ξέφτισμα τι θα τις κάνω? Φάση 2: τις βάζω σε αυτοκόλλητη ταινία (σαν αυτή που ντύνουμαι τα τετράδια), τα κόβω σε κύκλους, τα ενώνω με σύρμα και τα ράβω για να σιγουρέψω το κόλλημα τους, κολλάω μια μακριά λωρίδα ύφασμα και έτοιμο. φάση 3: το καμαρώνω και ας μην είναι τέλειο , γιατί απλά προέκυψε από κάτι άλλο και το φοράω με το φόρεμα που αποκτήθηκε μετά από μια αστεία ιστορία... Αλλά αυτή είναι ολόκληρη ανάρτηση από μόνη της και πολύ σύντομα θα την κάνω!