Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010



Νομίζω ότι πάνε 3 χρόνια που έχω να αγοράσω ευχητήρια κάρτα! Οταν λοιπόν έρχεται η ώρα που ένα δώρο μου θα πρέπει να συνοδευτεί από χειροποίητη καρτούλα πολύ ενθουσιάζομαι! Αύριο παντρεύεται μια φίλη μου που την εκτίμησα μεγαλώντας. Μαλλόν τα κοινά μας ενδιαφέροντα μας ταίριαξαν ακόμα περισσότερο. Αυτή μακιγιέζ στην Mac και χομπίστας με την ζωγραφική και το κόσμημα. Ε εγώ πάλι ξέρετε λίγο από όλα (εκτός από μακιγιάζ, χοχο). Ηθελα να κάνω κάτι γελοίο όμως με έπιασε το ρομαντικό μου και το elegant (oooooo!!!!) στοιχείο μου. Παρεπιπτόντως η εσωτερική σελίδα έχει βαφτεί με σκιές για τα μάτια. Ποτέ μην πετάτε τις παλιές σας σκιές κάπου θα είναι χρήσιμες! Καλό κυριακάτικο καφέ

7 σχόλια:

  1. Εξαιρετικό αποτέλεσμα Αγγελική (οπως πάντα άλλωστε) Να ζήσουν τα παιδιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποτέ ξανά ευχετήρια κάρτα του εμπορίου!! Όλες εσύ θα μου τις φτιάχνεις Αγγελικούλα!! Τι νόμιζες, ότι θα φτιάξω εγώ κάτι τόσο όμορφο? Στην κουζίνα μου εγώ, δεν ανακατεύομαι στα πόδια των καλλιτεχνών!!!
    Να ζήσουν ευτυχισμένα τα παιδιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αμα είσαι καλλιτέχνης παιδί μου, του εμπορίου δε φτουράνε.
    Πολύ ωραία Αγγελικούλα μου! Μπράβο!Μπράβο!!!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. φοβόμουν ότι θα είναι πολυ σοβαρή αλλά ευτυχώς σας αρέσει! ήδη την έχω τυλίξει σε χαρτί με πολλές κορδέλες. Ανυπομονώ να της την δώσω! Και φυσικά να με κράξει γιατί δεν πρόλαβα να κάνω τα προσκλητήρια τους. Ε και στα δικά μας? φεύγω πριν με κράξετε! υ.γ: αν δεν δείτε καμία ανάρτηση την άλλη εβδομάδα, είναι γιατί ακόμα και ο δημόσιως τομέας (έχει τις υπερωρίες του). τέλεια! φτου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ουπς δημόσιος! φταίει το χωριάτικο ψωμί της μαμάς στο οποίο έχω κάνει ντου ενώ σας γράφω! φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Poly glyko, eimai sigourh pws h filh sou enthousiasthke! Polla filia, kalh evdomada!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

followers "friends"

Ε ας μιλήσω για μένα...

Η φωτογραφία μου
Imagine having a suspicion that you are good at something but never dare to try this something. The reason for the 'reality' of my suspicion was a leather-crystal necklase that i made and i gifted it to my sister. The search and agony for me to find the materials, then to make it and even sew it was enough to spur me on to see what more I can do with my imagination. My imagination needed a little push and help. This is why I followed painting classes, hand-crafted jewelry, applied arts and sewing lessons. Yet I still want to know more. I love to give my personal little touch to everything that surrounds me and enjoy sharing my ideas. Is there anything better? The yaer 2014 founds me in a new country: to England. Different images, different inspirations, let' see what i ll come up. See you around.