Αυτό που ήθελε κυρίως το ζευγάρι ήταν ο κόσμος να ευχαριστηθεί κουφέτα, πραγματικά τι καλύτερο από τα "Χατζηγιαννάκης"? Τενεκεδάκια βάφτηκαν λευκά, σπάτουλες βάφτηκαν λευκές-λιλά, φιόγκοι, καρτελάκια "Γεύση σοκολάτα για όσους τρελαίνονται για κλασσικές απολάυσεις", "Διάφορες γεύσεις για όσους τρελαίνονται για περιπέτειες", προσέλκυαν τον κόσμο να αυτοσερβιριστεί!
Γενική εικόνα!
Σε χάρτινο τελάρο τοποθετήθηκαν τα 250 χωνάκια, που ίσως ήταν και τα μοναδικά που με ταλαιπώρησαν τελικά! κολλά ξανακόλλα ουφ!
Στον όμορφο πάγκο με τα κουφέτα έστησα 3 μπουκάλες γεμισμένες με δροσερό λεμοντσέλο(λέιπει η μία! βρε παιδιά ποιος την πήρε prive?) διακοσμημένες με την τεχνική του decoupage καθώς και για διακοσμητικούς λόγους μια μικρή βάση κοπής με λεμόνια. Πίσω αριστερά υπήρχαν 2 μεγαλύτερα χωνάκια λευκά (με κορδέλες που κρέμονταν) για να μοιραστεί το ρύζι.
Επειδή ο εξωτερικός χώρος της εκκλησίας ήταν ήδη όμορφος δεν μπορούσα να κάνω υπερβολές, 4 φανάρια (σε θέση ημικύκλιου) με φιόγκους, περιτρυγυριμένα με γάζα αλλά και μεγάλα χάρτινα φωτιστικά (τα οποία και με παίδεψαν για να στερεωθούν) στα σκαλιά.
Διακόσμησα το αμάξι της νύφης με χαρτόνι. Από κοντά έμοιαζε με μικρό κουραμπιεδάκι! Διάλεξα χαρτί γιατί είναι πολύ πιο φουσκωτό από ύφασμα. Για έξτρα όγκο το φιόγκο τον γέμισα με παραπάνω χαρτί.
Συμπέρασμα: όλα τέλεια. Μπορεί να μην κατάλαβα καθόλου την λειτουργία γιατί έπρεπε να στήσω το ρομαντικό σκηνικό τους (ατού το trendy κοστούμι του γαμπρού, αχ τα σπόρτυ παπούτσια του πολύ τα ζηλέψαμε), να φύγω πριν το τέλος της λειτουργίας για να στήσω άλλο στο μαγαζί (από το οποίο φώτος δυστυχώς δεν έβγαλα), ευχαρίστως όμως θα το ξαναέκανα! Ερευνα, ψάξιμο, άγχος, τα ξέχασα μόλις μου είπε το ζευγάρι ότι όλα ήταν τέλεια και ακόμα καλύτερα από ότι περίμεναν! Παρόλαυτα σήμερα το κορμί μου τα θυμάται όλα, αχ κρεβατάκι μου!
