Το νερό της Μαρίνας

Περίεργος ο τίτλος μου σήμερα ε? ναι αλλά πάντα ο τίτλος βγαίνει από αυτό που σας δείχνω. Για την ιστορία λοιπόν την Μαρίνα την βλέπω κάθε πρωί να τριγυρνάει με το χρωματιστό μπουκάλι νερού της. Να σας πώ ειλικρινά ότι την επωνυμία δεν την θυμάμαι, αλλά εμένα με είχαν βάλει σε πειρασμούς αυτά τα μπουκάλια της. Ηταν τόσο απαλά διάφανα χρώματα... ροζ, γαλάζιο και φυστικί. Ετσι της ζήτησα να μου δώσει μερικά μπουκάλια της, όπου φυσικά με κοίταξε με το ύφος "καλά τρελή είσαι?". Της εξήγησα ότι δεν κάνω ανακύκλωση όλη την ώρα της ημέρας, κάνω όμως μια δική μου δημιουργική χαλαρή ανακύκλωση. Σε λίγες μέρες από όταν πήραν τα μπουκάλια της έκανα δύο κομμάτια, ένα κολιέ που θα σας το δείξω φορεμένο σε επόμενη ανάρτηση και ένα δαχτυλίδι. Τανταν... το παραπάνω. Η Μαρίνα με το έντονο στυλ της, το καυστικό χιούμο της και το αυθορμητισμό της ηλικίας της, την μέρα που της το έδειξα είπε "καλά έ έχω μείνει speechless, θα τουμπανιάσουμε στο νερό". Είναι δυνατόν να μην συμφωνήσω? Γρήγορα να συμπληρώσω το σετ με σκουλαρίκια (χαχα πόσο 80s ε? που όλα ήταν σεταρισμένα!). Φιλιά