Πολύ δουλειά μα και πολύ κουβέντα

Αυτό τον καιρό δεν προλαβαίνω τα γεννητούρια, τους γάμους και τις βαπτίσεις. Και δεν αναφέρομαι σε θέμα δουλειάς (καθότι ο κόσμος έχει περιορίσει πάρα πολύ τα έξοδα) αλλά σε θέμα δικών μου υποχρεώσεων. Τι είναι οι υποχρεώσεις σε μια τέτοια περίπτωση? το δώρο για τα συγχαρητήρια (κάτι που να είναι χρήσιμο σκεφτόμαστε κάθε φορά), οι συμβουλές στις φίλες για τι πρέπει να οργανώσουν και το κλασσικό δίλημμα της γυναίκας "και τώρα τι φοράμε ?(και εκεί μπαίνει σφήνα και το έτερον ήμισυ)". Ναι και το τελευταίο υποχρέωση το λές αφού για να βάλεις το ωραίο φορεματάκι είσαι υποχρεωμένη να κάνεις αποτρίχωση, να βάψεις ρίζα και άλλες μπουρδίτσες που σπάμε το κεφάλι μας. Και θέλω να φωνάξω ζήτω οι μακό βερμούδες, τα απλά ραντάκια και οι αλογοουρές! Δεν προλαβαίνω όμως να το φωνάξω γιατί έτρεχα να πάρω υλικά και να στρωθούμε με τους βοηθούς να κάνουμε τα μαρτυρικά σε βάπτιση διδύμων για μια πολύ καλή μας φίλη. Σάββατο βράδυ λοιπόν το πέρασα με τις ξαδέρφες μου, την μαμά και την αδερφή μου. Αν και είχαμε πολύ δουλειά, παρότι εγώ ήδη είχα κάνει μόνη μου το πιο παιδευτικό κόμμάτι, στην συζήτηση του τραπεζιού δεν έλειψαν οι λιγούρες μας, το κράξιμο στους άντρες μας και τα επι τόπου προβαρίσματα σε ρούχα-σύνολα για τις παραπάνω υποχρεώσεις μας. Ετσι λοιπόν ήταν αρκετά ευχάριστο το βράδυ μας και η χαρά μου μεγάλη που μια υποχρέωση μόλις τελείωσε. Μήπως τελικά τώρα μένει η μεγαλύτερη... ΤΙ ΦΟΡΑΜΕ??? βοήθεια!!!! χαχα! Μόλις είναι έτοιμα και συσκευασμένα τα μαρτυρικά θα σας τα δείξω. Φιλιά