Στεφάνι από σπίτι (κυριολεκτικά)

Την Δευτέρα κάποια φίλη μου συζητώντας για το blog με ρώτησε πως προλαβαίνω και κάνω το χόμπυ μου. Και τότε το καμπανάκι χτύπησε! Αμ δεν προλαβαίνω και μου την δίνει!! Παρόλαυτα πολύ σύντομα η κουβέντα μας θα συνεχιστεί με συμβουλές για κατασκευή φωτιστικού. Δεν έχω κάνει στο έρημο το Blog τίποτα εδώ και δύο εβδομάδες. Και τώρα βραδιάτικα είπα δεν πάει άλλο κάτι μου λείπει! Πέρα από λίγο χρόνο για διάβασμα και ένταση για το αν θα τα καταφέρω και αυτή την χρονιά. Πίσω στο θέμα μας: σας δείχνω λοιπόν τι έκανα το Σάββατο. Ενώ μαγείρευα και έχοντας την τηλεόραση ανοιχτή είδα μια κατασκευή για στεφάνι χειμωνιάτικο. Α για να ξεκολλήσουμε λιγάκι και ανάμεσα σε όλα τα άλλα ένα 20 λεπτο να κάνω και εγώ ένα στεφάνι. Είχα ήδη ένα φικρό φελιζολένιο στεφανάκι. Το έντυσα όλο με δάφνη (που ο μπαμπάς έφερε από τα Καλάβρυτα) με κόλλα σιλικόνης. Επειτα είχα κουκουνάρια από ένα χωράφι δίπλα στην πολυκατοικία μας που φυσικά τα μαζέψαμε για προσάναμμα στο τζάκι. Τι άλλο? Αχα κανέλλες πάντα υπάρχουν στα μπαχαρικά μας. Αποξηραμένα πορτοκάλια από τον περσυνό γάμο, 2 μικρά πορτοκαλί φρουτάκια (τι είναι δεν ξέρω) που έχουμε σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Λίγο δάφνη, έλατο και κάποια μικρά πράματα από ποτ πουρί. Πραγματικά το έκανα σε 20 λεπτά. Α στον πάτο κόλλησα ένα κομμάτι λεπτό φελλό από κατασκευές που περίσεψε. Οταν αναψα το κερί μύριζε τέλεια. Απορία όμως του αγοριού: όταν θα σαπίσουν τα φρουτάκια? θα κάνω άλλο βρε είναι πολύ έυκολο οικονομικό και γρήγορο. Καλό Σκ