Πώς τα κατάφερα έτσι? θέλοντας να ικανοποιήσω 2 φίλες μου έχω αναλάβει τα βαπτιστικά τους στις 13 και στις 20 Μαίου. Εχω να παραδόσω εργασίες στις 3 και στις 10. ΧΑΧΑΧΑ Αγγελικούλα! Και φυσικά ή πίεση στην δουλειά καλά συνεχίζει, για μια μέρα που δουλεύω θέλω να πάρω άλλες 2 άδεια. ΧΑΧΑΧΑ ξανα! Αφού μια μέρα έκανα τα μαρτυρικά της μιας που είναι με σπάγγο και αφού έκαιγε ήδη η σιλικόνη έκανα και αυτό το κολιέ. Πάρα πολύ ελαφρύ και καλοκαιρινό. Τώρα είμαι σε αναζήτηση χρωματιστού σπάγγου. Οσο για τις πολλές υποχρεώσεις απλά προσπαθώ να αφήσω το άγχος για τις τελευταίες μέρες. Παρακαλώ υπάρχει κάποιος που να ξέρει Ισπανικά? Κολλά στις ασκήσεις.Ε καλοί μου?

χρόνια πολλά! ωραίο το καθησιό! ακόμα όμως πιο ωραίο όταν ξαναβρίσκεις την βολή του κρεβατιού σου μετά από 5 μέρες απουσίας! φτάνοντας στην πολυκατοικία μου, για πρώτη φορά παρατήρησα πόσα πολλά λουλούδια είχαν ανθίσει. Μάλλον την είδα εξοχή και έκοψα μερικά! Ηταν όμως μικρά και δεν είχα βαζάκι. Ομως είχα κονσερβοκουτάκια, μια κορδέλα λίγο σπάγκο και έτοιμο το πρόχειρο δοχείο μου.

Επειδή λοιπόν κάποια κονσερβοκουτάκια τα κρατάω, βράδυ στις 1 δεν νύσταζα και τα μεταποίησα. Πολύ πρόχειρα με χαρτοπετσέτα και ατλακόλλα. Ηδη όμως διακοσμούν ένα ράφι μας. Εβαλα μέσα τούλια γιατί μου φάνηκαν πολύ καλή ιδέα (αλλά όχι να την κάνεις τα ξημερώματα!) για ντεκόρ βάπτισης.
Ευχαριστώ για τα σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση η οποία έγινε με το ένα πόδι στην εξώπορτα και με το άλλο στον η/υ και σε μια φάση "ώχου μην φωνάζεις τελείωνω, απλά τακτοποιώ (!!!!) και φύγαμε"

Οταν τελικά απλά το χέρι σου πιάνει και κάνεις κάποια καλά πράματα οι άλλοι νομίζουν ότι είσαι ο θεός και τα καταφέρνεις όλα! Αυτο σκέφτηκα όταν το αγόρι μου μου παρήγγειλε για τον βαπτιστήρα του ένα παίκτη του Παναθηναικού! "Α θα μας τρελάνεις" απάντησα. Οταν όμως έπρεπε επιτέλους να στρωθώ και να την κάνω είπα να το προσπαθήσω. Δεν ήταν και έυκολο. Κλασσικά ράβε κόλλα, γκρρρ. Αλλά όταν την έδωσε τα μικρά γουρλοτά του μάτια πετάχτηκαν και φώναζε "Παναζηνακός". Ε δεν μπορούσα να πάρω μεγαλύτερη χαρά και συγκίνηση. Παρόλαυτα το γέλιο φυσικά ήταν απαραίτητο συνοδευτικό

χοχο αυτή είναι η δικιά μου! είχα απελπιστεί ότι δεν θα προλάβω να μου κάνω τίποτα, αλλά έβγαλα τα υφάσματα και κάτι σκέφτηκα.

Οι λαμπάδες και πρώτα από όλα η χαρά που δίνουν για το ότι σκεφτόμαστε τους άλλους δεν κάνουν διακρίσεις σε ηλικία! Την χάρησα σε μια λατρευτή κυρία.

Για αυτή την λαμπάδα που την χάρησα στην αδερφή μου θα σας κάνω μια εκμυστήρευση. Είναι καθαρή αντιγραφή αλλά χαίρομαι που υπάρχουν άτομα που μας γεμίζουν με ιδέες και όμορφες εικόνες. Λαμπάδα από την http://thelittlecraftworkshop.blogspot.com/

. Καλές γιορτές σε όλους, με ήρεμες ξένοιαστες στιγμές με όσους αγαπάτε. Τα λέμε την άλλη εβδομάδα. Αχ και καλή μου ξεκούραση. Φιλιά

Επιτέλους και εγώ λαμπάδιασα

Το παραπάνω γατί το πέτυχα στο ιντερνετ. Την έφτιαξα για μπέμπα 1 χρονού. Πάντως το ράψιμο στο χέρι παίρνει ώρα.

Οι κανέλες έχουν περισσέψει από τον γάμο που είχα αναλάβει πέρυσι. Μια σακκούλα κανέλες! Ακόμα μυρίζει το ντουλάπι που τις έχω

Για όσες ξέρουν τι κάνω αυτό τον καιρό, το τελείωμα της λαμπάδας σας θυμίζει κάτι? ΧΑΧΑΧΑ. Αυτή έγινε για την κοπέλα που μου τις ζήτησες η οποία είναι και αυτή μανούλα και ήθελε κάτι χαρωπό κοριτσίστικο. Το ομολογώ σε αυτή δεν είχα και πολύ έμπνευση. Ομως δεν την ξεχώρισα και αυτό παρά την λάθος επιλογή υφάσματος το έραψα στο χέρι.

Κάποτε είχα κάνει σουβέρ με φελλό. Εχοντας περισσέψει αρκετός ήταν ευκαιρία να τον εκμεταλλευτώ σε αυτά τα σκουλαρίκια. Μια φίλη μου, μου ζήτησε φούξια κρίκους. Για να το σπάσω και να μην είναι μονότονα έβαλα τον φελλό κομμένο σε ανόμοια κομμάτια. Σαν υλικό το έχω δει σε πολλά κολιέ σε έλληνες σχεδιαστές, ε καιρός ήταν κάτι να κάνω και εγώ!

Αν και έχουμε αλλάξει χρώματα στην γκαρνταρόμπα μας το μάυρο είναι πάντα διαχρονικό. Πόσο μάλλον τα λουλούδια! Πηλός κολλημένος σε ασημί μικρό οβάλ σχέδιο. Διατίθεται σε ότι χρώμα θέλετε

Σ.Γ

Να που πρώτη φορά θα βρεθώ στην εβδομάδα μόδας στο Γκάζι. Εχοντας συχνές πλέον επαφές με τον Σωτήρη Γεωργίου, τον οποίο τον καημένο συχνά τον τρελαίνω με τις ατάκες μου (ε δεν είμαι και το πιο ήσυχο παιδί στον κόσμο, λίγο μαμούνι με λίγα λόγια) απόκτησα την διπλή μου πρόσκληση. Με τον ίδιο έχουμε συζητήσει ότι η ελληνική αγορά θα υποστηριχτεί μεταξύ των νέων ανθρώπων. Σίγουρα πολλές φορές κοιτάω ξένες μάρκες (που δυστυχώς δεν μπορώ να τις πλησιάσω) όμως άλλες τόσες θαυμάζω τις δουλειές των νέων ελλήνων σχεδιαστών. Την Παρασκευή βρέθηκα στου Ψυρρή να χαζεύω τις τσάντες Ippolito, που δυστυχώς ακόμα και αυτές δεν μπορώ να αποκτήσω όμως μπορώ να τις συστήνω. Τουλάχιστον ας προτύνουμε όσο μπορούμε ελληνικά προιόντα... Τα λέμε με φωτογραφίες από το show του Σωτήρη. Ηδη τα γραμμικά σχέδια της πρόσκλησης με δελεάζουν για το τι θα δώ.