Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Κάπου στου Ψυρρή


Πραγματικά θελετε λόγω της έλλειψης χρημάτων είτε λόγω της σαβούρας που μας πασάρουν τα μαγαζιά τώρα με τις εκπτώσεις δεν είχα ψωνίσει τίποτα έως σήμερα το μεσημέρι. Το στούντιο του σχεδιαστή Σωτήρη Γεωργίου στου Ψυρρή, είναι πλέον πολύ οικείο σε εμένα αν και κάθε φορά που πάω είμαι τελείως αποβλακωμένη από την ζέστη και απλά τον αφήνω να κάνει την δουλειά του. Τα καλοκαιρινά του φορέματα είναι πάρα πολύ άνετα (ξέρετε από αυτά που δεν θέλουμε να εφαρμόζουν επάνω μας και να είναι με έντονα κοψίματα ή περίεργες ραφές) τόσο άνετα και κομψά που επέλεξα ένα. Αν και υπήρχαν και πολλά άλλα που θα αγόραζα, για την συγκεκριμένη περίσταση (εμ θα είναι το backup dress μου σε μια εκδήλωση) είναι ιδανικό. Εχει υπέροχο ύφασμα και αν και φαίνεται πολύ απλό δεν είναι καθόλου. Φυσικά με κέρδισε η πλάτη του! Κάποια στιγμή πρέπει να αξιωθώ να φωτογραφίσω τον χόρο του

Πλάτη? "Βγάλτην έξω" φωνάζει και εντυπωσιάζει

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

shoes


Επιτέλους το βρήκα! Δεν ξέρετε τι τράβηξα μέχρι να βρώ ένα παπούτσια που να με ικανοποιεί. Ηθελα κάτι καλό και γκρί. Το γκρί το είχα ήδη ξεχάσει αφού η αγορά είναι γεμάτη με φούξια, nude, χρυσά και ασημί πέδιλα. Πωπω απογοήτευση! Μα δεν μπορεί έλεγα να μην υπάρχει κάτι γκρί και στο νούμερο μου. Είχε ήδη περάσει 1 μήνας με έρευνα στην Ερμού, στο Κολωνάκι, στην Κηφισιά, στο Golden, στην Γλυφάδα... ε τι και άλλο? Τυχαία βρέθηκα στην armani στο Κολωνάκι. Στόλιζαν την βιτρίνα και έτσι έκανα ντου για να τα πάρω. "Α λυπάμαι είναι το τελευταίο νούμερο και δεν μπορούμε να σας το δώσουμε μέχρι να αλλάξουμε βιτρίνα" ακούστηκε μια ξινή ατάκα. Είπα Αγγελική μην σκυλιάζεις τώρα που το βρήκες δεν τα αφήνεις. Αφησα το τηλ. μου για να με πάρουν μόλις θα άλλαζαν βιτρίνα και μετά από μια εβδομάδα ήταν δικά μου. Μάλιστα ο υπάλληλος με πήρε μόλις κιόλας τα έβγαλαν γιατί θυμόταν πόσο πολύ τα ήθελα. Γιατί τα πήρα? Για το υπέροχο bronze τακούνι και φυσικά γιατί είναι απίστευτα άνετα. Τέλος γιατί ο σύντροφος μου ξετρελάθηκε, μαζί μου έψαχνε κιόλας τόσο καιρό. Εξάλλου εκείνη την ημέρα που θα τα βάλω θέλω να του αρέσω πολύ! Ομως με έσκασαν τα άτιμα

λεπτομέρειες

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011


Αυτή την φορά η γειτονιά δεν μύρισε καμμένο αλλά πάλι κάτι ανακυκλώθηκε. Εκανα ένα ζευγάρι σκουλαρίκια για μια φίλη που πολύ απλά μου ζήτησε κάτι λευκό και διακριτικό. Τι το ανακυκλωμένο έχουν? Το λευκό λουράκι είναι χερούλι από σακκούλας!!! Αλλη μια έξυπνη χρήση. Τα νεότερα: ένα νέο blog ήρθε...http://losmanitsosavelo.blogspot.com/ και μου έβαλε φωτιά το 2ημερο να νοικιάσω ποδήλατο. Αν και δεν τα κατάφερα γιατί τελικά κατέληξα να πάω θέατρο και για βουτιές το επόμενο σκ που θα ξαναφύγω από την πηχτή Αθήνα δεν μου την γλιτώνει κανένα ποδηλατάκι! Καλή αρχή Αλεξία και Χρύσα

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Οι παλιές μας σακκούλες σε κοσμήματα


Αλλη μια τρελή προσπάθεια ανακύκλωσης από σακκούλες αυτή την φορά. Σε κάθε σπίτι υπάρχουν πολλές μα πολλές πλαστικές σακκούλες. Ευτυχώς κάποια μεγάλα σουπερ μάρκετς έχουν σακκούλες που μέσα σε ένα μήνα αρχίζουν και διαλύονται και πραγματικά γίνονται πολλά μικρά κομμάτια. Ομως τα μικρά μανάβικα συνεχίζουν να μας προμηθεύουν με πολύχρωμες πλαστικές σακκούλες σε κίτρινο, πράσινο. μωβ κτλ. Ετσι είχα μια από το κάθε χρώμα. Εκοψα ενα κομμάτι ροζ και κίτρινο (το ένα πάνω στο άλλο), τα έβαλα ανάμεσα σε ένα μεγάλο ριζόχαρτο και έτσι καλυμμένα το πάτησα με διαφορετικές κατευθύνσεις με το σίδερο σε χαμηλή θερμοκρασία για 10 δεύτερα. Βγήκε τελικά ένα συμπαγές κομμάτι πλαστικού. Το έκοψα κυκλάκια και τα έραψα μεταξύ τους. Τα υπόλοιπα τα βλέπετε! Πολλές φορές κάνω πράματα για μένα αλλά και πολλές φορές κάνω πράματα που απλά τα αποθηκέυω. Παρακάτω θα δείτε ένα ζευγάρι που έκανα για μένα με τον ίδιο τρόπο.

Οριστε λοιπόν! Σε αυτό το ζευγάρι χρησιμοποίησα λευκή σακκούλα. Πολύ άδειο σκέφτηκα και με κλωστές και ράψιμο άρχισα να κάνω διάφορα σχέδια. Μια πέτρα για να δώσει βάρος και έτοιμα για φόρεμα. Κατέπληξαν και ενθουσίασαν! Μάλλον κανείς δεν πίστευε τι έκανα από μια σακκούλα και όμως είναι τόσο εύκολο. Προσοχή: Μην ξεχνάτε ότι μόλις σηκώσετε το τσιγαρόχαρτο η μάζα του πλαστικού ίσως να ψιλοκαίει ακόμα. Επίσης πολύ σημαντικό να το κάνετε όταν θα κοιμάται ο σύντροφος διαφορετικά πάλι θα σας τρελάνει "Μήπως είναι επικύνδυνο? Κατάλαβα πάλι να ψάχνω στο ιντερνετ για σίδερο!!". Ετσι είμαστε εμείς οι καλλιτέχνες βρε αγάπη μου, στην τρέλα μας!!!! Χοχο

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Οι λετπομέρειες...


Το να κάθεσαι ξαφνικά δεν είναι και ότι καλύτερο. Από την ημέρα που τελείωσα τις εξετάσεις μου δεν έχω γυρίσει σπίτι ποτέ πριν τις 9. Πολλά ωραία πράματα μου φόρτισαν τις μπαταρίες και μου γέμισαν τις ώρες. Το καλύτερο ήταν τα γενέθλια της φίλης μας Χρύσας. Ηθελε βοήθεια στα κεριά, θα έβαζε τον ωραίο κήπο και τα ωραία μεζεδάκια της. Θα πεις όχι? Μπα! Η Χρύσα ηταν η τέλεια εορτάζουσα οικοδέσποινα (α+ο ψήστης αλλά και η Αλεξία!!). Αλλά και εμείς στις τσαχπινιές είμαστε πρώτες. Ετσι η blogoπαρέα άφησε το στίγμα της στα γενέθλια! Μου επιβεβαίωσε ότι οι λεπτομέρειες είναι πολύ σημαντικές. Φεύγοντας μας έκανε δώρο χειροποίητα πουγκάκια (με διπλό ύφασμα) με ένα μικρά γλαστράκια. Μα τι ωραία όταν ο άλλος σου κάνει κάτι τόσο προσωπικό δώρο! Συνοπτικά η Χρύσα μας μετέδωσε όλη την χαλαρή και χαρούμενη διάθεση της ακόμα και γυρνώντας σπίτι αλλά και στην καθημερινότητα της δουλειάς.

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Κάφτο το άτιμο!




Οταν είσαι δύο εβδομάδες στο σπίτι κλεισμένη και το μόνο που κάνεις είναι να διαβάζεις και να επιτρέπεις στον εαυτό σου να βγαίνει κατά τις 12.30 το βράδυ απλά για να περπατήσει... ε χαζεύεις! Στην πολύ την χαζομάρα μου άρχισα να καίω ένα πλαστικό λευκό μαχαίρι. Μαλάκωσε, λύγισε άλλαξε χρώμα και το κατεύθυνα στην κλίση του. Ετσι βγήκε ένα αλλόκοτο δαχτυλίδι. Του κόλλησα ένα μαργαριτάρι και λίγα νήματα. Αν και ο σύντροφος μου είπε ότι μοιάζει με σαλιγκάρι (δεν έχει και άδικο) εννοείται ότι το έχω ήδη φορέσει. Βέβαιως κατά την διαδικασία καίγεσαι αλλά ξελασκάρεις από το διάβασμα. Ή μήπως λούφαρα τελικά? Τα αποτελέσματα σε μια εβδομάδα θα δείξουν όπου θα πάρω τους βαθμούς. Επιστροφή στην δουλειά λοιπόν και πάλι από αύριο...

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Ψαράκια, ψαράκια ε και πάλι ψαράκια


Αυτή είναι η 2η βάπτιση που συνέπαισε με την προηγούμενη που σας είχα δείξει. Επειδή γινόταν στην Ηγουμενίτσα η φίλη μου που γινόταν νονά δεν μπορούσε να δει τίποτα από όσα θα διάλεγα άρα είχα το ελέυθερο. "Αχ αυτό θα σας κάψει το ότι με αφήνετε να κάνω ότι θέλω" και γελάγαμε. Ισως το θέμα με τα ψαράκια να είναι κλασσικό όμως η έμπνευση μου ήρθε από ένα τσαντάκι με σπάγγο που μου είχε φτιάξει η φίλη Ζωή ή stripes-buttons. Τόσο ελαφρύ και πρώτότυπο! Ετσι θα έπαιζα με σπάγγο, ξύλινα κουμπιά και γάζες. Η τσαχπινιά στην λαμπάδα είναι τα τρία μικρά ψαράκια που κρέμονταν πιο κάτω από το τελείωμα της λαμπάδας. Φυσικά όλα τα έραψα στο χέρι και ευτυχώς λόγω του έυκολου σχήματος δεν κουράστηκα και πολύ. Οταν όλο το πακέτο τελείωσε στην Ηγουμενίτσα... "ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΣΤΟΝ" και έφτασαν μια χαρά με την νονά να τα παραλμαβάνει κατενθουσιασμένη

Το κουτί αν και σε κροκό υφή, δεν με εμπόδισε στο στολισμό. Το είχα φοβηθεί μήπως έδειχνε πολύ κυριλέ. Ο φόβος έφυγε μόλις καλύφθηκε με γάζα, σπάγγο και το μικρό ψάρι (εννοείται πάλι ραμμένο στο χέρι)

Το καλαθάκι που έβαλα τα μαρτυρικά... ουμ σε αυτό δεν είχα και πολύ όρεξη αλλά και πάλι ταίριαξε μια χαρά.

Τα κεριά της κολυμπήθρας

Το κουτί λαδιού... έμπνευση αλλιώς είχα πεί θα το κάνω και τελικά εκείνη την ώρα έπαιξα με την γάζα δημιουργώντας κύματα

Μα δεν μπορώ να μην κοιτάξω λεπτομέρειες, έτσι διάλεξα Laura Asley πετσετάκι γιατί ταίριαζε με το στυλ μας και σαπούνι fresh line, πωπω μύριζε όλο το κουτί! Είμαι σίγουρη ότι η μητέρα θα το κράτησε για τον ευατό της

Μαρτυρικά με φιλντισένια στοιχεία

Μετά από όλα αυτά η αδερφή μου μου ζήτησε ψαράκια για το μπαλκόνι της. ΟΟΟΟΟΟ ρε Θαλείτσα!

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Νεύρα και απάθεια, νέο κολιέ και με γονείς που με κάνουν να γελώ


Ανθρωποι μας εμπνέουν και άνθρωποι μας 'κολλάνε'! Εννοώ ότι, όπως είπα και σε μια πολύ καλή μου φίλη για μια γνωστή μας, ότι κάποιοι άνθρωποι πιθανότατα λόγω του τι περνάνε στην ζωή του είναι θολές φιγούρες. Ξέρω ότι δεν είναι και πολύ κατανοητό αλλά μάλλον θα σας έχει τύχει αντικρίζοντας κάποιον να το σκεφτείτε. Αυτή την περίοδο παρά τα όσα συμβάινουν, παρά την ανησυχία μου για την εταιρία που ανήκω και το ότι κρέμομαι από τα χείλη του Πάγκαλου να αποφασίσει τι θα γίνω και που θα πάω, δεν είμαι καθόλου θολή φιγούρα (ήμουν για μια μόνο μέρα, ε το διακιούμαι). Αλλά νευράκια πολλά! Χρύσα ένα μπαχ παρακαλώ! Εχω ευχάριστα να με απασχολούν και να με τρέχουν αλλά δεν με νοιάζει. Εχω διάβασμα να με ξενερώνει αλλά το κάνω και αυτό. Εχω και όρεξη να έρθει το καλοκαίρι να βάλω το κολιέ μου! Κομμάτια σιλικόνης με μοτίβα περιοδικού και μετά κολλημένα μεταξύ τους. Είναι αρκετά μεγάλο μου αρέσουν οι όγκοι. Ενα μπλέ φορεματάκι μου λείπει να το ταιριάξω και να ησυχάσει η κεφάλα μου με την δουλειά μου. Μπούχτησα από αβεβαιότητα! Χίλια μπράβο στον μπαμπά μου που φώναζε στο σύνταγμα "πεινάν και τα παιδάκια μου'', μέσα στο κλίμα ο μπάρμπας όπως τον φώναζαν οι 'αγανακτισμένοι'. Φώτο ο μπάρμπας και το Σοφάκι, δηλ. ε οι τρελογονείς μου

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011



Είχα παραγγελία ένα κρεμαστό για νέο αμάξι. Αν και η φίλη μου μου ζήτησε κάτι σε ασήμι, την απότρεψα τονίζοντας πόσο ακριβό είναι πλέον το ασήμι και ότι με λιγότερα λεφτά μπορούμε να κάνουμε κάτι πιο τρελό. Πριν ένα εξάμηνο είχα δει στο bizart στεφανάκια παρόμοια για τα χριστούγεννα, με ένα μικρό βαμμένο ρόδι. Πάνέμορφα! Στο δικό μου μπήκε χρώμα αλλά και με decoupage κόλλησα μικρότερο φύλλο αλουμινίου "Τρελή οδηγάρα". Μπορούσε να λείπει ένα αμαξάκι? Μπα! Φόντο ο πάγκος της κουζίνας μου. Πάλι δεν πρόλαβα φώς ημέρας

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Ο στολισμός της εκκλησίας της βάπτισης που σα έδειξα σε προηγούμενη ανάρτηση. Αν και είχα δώσει γάζες για να κάνουν όγκους γύρω από τα φανάρια και τις μπάλες δεν έχω ιδέα που πήγαν! Παρόλαυτα και πάλι ωραίο ήταν. Μπράβο Σοφάκι (τα είπαμε όπου η Σοφάκι.. η μαμά μου)




Η νονά αλλά και η μαμά της μικρής προσπάθησαν να περιορίσουν τα έξοδα, για αυτό και η νονά είχε αποκλείσει τον στολισμό της κολυμπήθρας! σιγά μην άφηνα την φιλενάδα μου παραπονεμένη. Μόνο γάζα αγόρασα και η μαμά μου μάζεψε βοκαμβίλιες (καλά το λέω?) από μια γειτόνισσα. Για πρασινάδα βάλαμε φύλλα λεμονιάς. Το αποτέλεσμα ήταν να φαίνεται σαν ένας πλούσιος στολισμός. Αμ δε!


Αν και η μία φωτογραφία είναι κουνημένη, φαίνεται καλά το μάκρος των λουλουδιών. Τελικά κατάλαβα ότι υπάρχουν ακόμα φτηνές λύσεις και διασκεδαστικές.
Υστερα από ένα χρόνο επιτέλους κατάφερα να πάρω κάποιες φωτογραφίες από τις μπομπονιέρες που έτσειλα πέρυσι στην Ηγουμενίτσα. Δεν σας είχα δείξει τα καφάσια μαναβικής, στα οποία τις βάλαμε. Ηταν πολύ φτηνή λύση και πολύ πρωτότυπη. Απλά παρακαλάγαμε στα σούπερ μάρκετ να μας τα κρατάνε πριν τα πετάξουν! Βάψιμο και έτοιμα...

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Βάπτιση μπέμπας


Αρχίζω την ανάρτηση μου με την πιο ωραία φωτογραφία. Χάθηκα λοιπόν γιατί λίγο άρρωστη λίγο εργασίες και επιτέλους παιχνίδι. Γιατί το να κατασκευάζεις και να διακοσμείς έχει άγχος αλλά αν το βλέπεις διασκεδαστικά το κάνεις με πολύ αγάπη και χωρίς να αποσκοπείς σε κέρδος, κάνεις πολύ ωραία πράματα. Το κουτί μου μου το έδωσε η νονά, ήταν φούξια και εμείς το θέλαμε ροζ. Φυσικά το έβαψα! Στην συνέχεια ακρυλικά χρώματα και το σχέδιο. Σαν θέμα είχαμε διαλέξει την συγκεκριμένη νεράιδα. Πραγματικά το λατρέψαμε (γονείς, νονοί και εγώ!) το κουτί αλλά και τα υπόλοιπα...

Λεπτομέρειες με σιλικόνη και φύλλο χρυσού στο μπροστινό μέρος του ξύλινου κουτιού. ΧΡΙΣΤΙΝΑ η μπέμπα τους!
Την νεράιδα την ζωγράφισα σε φύλλο αλουμίνιου και έτσι διακόσμησα την ροζ μπεζ λαμπάδα

Τα μαρτυρικά τα έβαλα σε τσίγκινα καλαθάκια διακοσμημένα με γάζα.





Το κουτί με το μπουκάλι, φυσικό σαπούνι και εννοείται επώνυμο πετσετάκι! χαχα τσαχπινιά


Φυσικά η διακόσμηση δεν έλειπε. Δυο μπάλες με τυλιγμένα μαρσμελοους για αυτοσερβίρισμα! Επιπλέον είχαμε και φανάρια διακοσμημένα με λιλά μαργαρίτες και μικρούς ανεμόμυλους. Δυστυχώς αυτά τα έστειλα κατευθείαν στην εκκλησία και δεν τα φωτογράφισα. Ομως όταν θα έχω τις επίσημες φωτογραφίες της βάπτισης θα σας δείξω την διακόσμηση την οποία την έκανε ο άξιος βοηθός μου η μαμά μου. Είχα δώσει σαφής οδηγίες τι θα πάει που. Μπράβο Σοφάκι μου! Η κολυμπήθρα έκλεψε τις εντυπώσεις με βοκαμβίλιες και ροζ γάζα. Δυστυχώς τα μαθήματα του ΕΑΠ δεν μου επέτρεψαν να χαρώ την βάπτιση της Χριστίνας αλλά και την δουλειά μου από κοντά. Ηταν μεγάλη μου χαρά όμως όλη η διαδικασία ετοιμασίας! Ακόμα μεγαλύτερη η χαρά όταν με πήρε η μαμά της μπέμπας να μου πεί ότι ότι έκανα ήταν πολύ καλύτερα από όσα είχε δει στο εμπόριο! Νομίζω ότι αυτό που πραγματικά την χαροποίησε ήταν ότι ήταν τελείως μοναδικά, μόνο για την μικρή της. Συνεχίζω με τις ετοιμασίες της δεύετρης βάπτισης στην Ηγουμενίτσα!!!

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Ανταλλαγή παπουτσιών

Mε το facebook είμαι τελείως άσχετη! Το προφίλ μου δεν το χρησιμοποιώ καθόλου, όμως όσο υπάρχει δέχομαι όποια πρόσκληση μου στέλνετε. Ανάμεσα τους ήταν και ένα γκρουπ για την ανταλλαγή παπουτσιών. Εν τω μεταξύ όμως ελαβα mail από το ASHINARTE με όλο το πρόγραμμα του καλοκαιρίου. Ξεχώρισα:

CYCLING SHOES 29.05, 1-10μμ
Shoes loverswelcome! Tο πρώτο event ανταλλαγής παπουτσιών στην Αθήνα ειναι γεγονός! What'smine, can be yours! Το "Be in my shoes"δεν θα περιλαμβάνει μόνο ανταλλαγή αλλά και workshop για όσους θελήσουννα στολίσουν τα ευρήματά τους! Στηρίζουμε την ανταλλαγή αλλά και την ανακύκλωσητων υλικών!
Hρακλέους 10 & Λαχούρη 1, N. Κόσμος

Στάση ΜΕΤΡΟ "ΣΥΓΓΡΟΥ-FIX" (50 Μ. από Καλλιρόης)

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011



Πώς τα κατάφερα έτσι? θέλοντας να ικανοποιήσω 2 φίλες μου έχω αναλάβει τα βαπτιστικά τους στις 13 και στις 20 Μαίου. Εχω να παραδόσω εργασίες στις 3 και στις 10. ΧΑΧΑΧΑ Αγγελικούλα! Και φυσικά ή πίεση στην δουλειά καλά συνεχίζει, για μια μέρα που δουλεύω θέλω να πάρω άλλες 2 άδεια. ΧΑΧΑΧΑ ξανα! Αφού μια μέρα έκανα τα μαρτυρικά της μιας που είναι με σπάγγο και αφού έκαιγε ήδη η σιλικόνη έκανα και αυτό το κολιέ. Πάρα πολύ ελαφρύ και καλοκαιρινό. Τώρα είμαι σε αναζήτηση χρωματιστού σπάγγου. Οσο για τις πολλές υποχρεώσεις απλά προσπαθώ να αφήσω το άγχος για τις τελευταίες μέρες. Παρακαλώ υπάρχει κάποιος που να ξέρει Ισπανικά? Κολλά στις ασκήσεις.Ε καλοί μου?

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011


χρόνια πολλά! ωραίο το καθησιό! ακόμα όμως πιο ωραίο όταν ξαναβρίσκεις την βολή του κρεβατιού σου μετά από 5 μέρες απουσίας! φτάνοντας στην πολυκατοικία μου, για πρώτη φορά παρατήρησα πόσα πολλά λουλούδια είχαν ανθίσει. Μάλλον την είδα εξοχή και έκοψα μερικά! Ηταν όμως μικρά και δεν είχα βαζάκι. Ομως είχα κονσερβοκουτάκια, μια κορδέλα λίγο σπάγκο και έτοιμο το πρόχειρο δοχείο μου.

Επειδή λοιπόν κάποια κονσερβοκουτάκια τα κρατάω, βράδυ στις 1 δεν νύσταζα και τα μεταποίησα. Πολύ πρόχειρα με χαρτοπετσέτα και ατλακόλλα. Ηδη όμως διακοσμούν ένα ράφι μας. Εβαλα μέσα τούλια γιατί μου φάνηκαν πολύ καλή ιδέα (αλλά όχι να την κάνεις τα ξημερώματα!) για ντεκόρ βάπτισης.
Ευχαριστώ για τα σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση η οποία έγινε με το ένα πόδι στην εξώπορτα και με το άλλο στον η/υ και σε μια φάση "ώχου μην φωνάζεις τελείωνω, απλά τακτοποιώ (!!!!) και φύγαμε"

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011


Οταν τελικά απλά το χέρι σου πιάνει και κάνεις κάποια καλά πράματα οι άλλοι νομίζουν ότι είσαι ο θεός και τα καταφέρνεις όλα! Αυτο σκέφτηκα όταν το αγόρι μου μου παρήγγειλε για τον βαπτιστήρα του ένα παίκτη του Παναθηναικού! "Α θα μας τρελάνεις" απάντησα. Οταν όμως έπρεπε επιτέλους να στρωθώ και να την κάνω είπα να το προσπαθήσω. Δεν ήταν και έυκολο. Κλασσικά ράβε κόλλα, γκρρρ. Αλλά όταν την έδωσε τα μικρά γουρλοτά του μάτια πετάχτηκαν και φώναζε "Παναζηνακός". Ε δεν μπορούσα να πάρω μεγαλύτερη χαρά και συγκίνηση. Παρόλαυτα το γέλιο φυσικά ήταν απαραίτητο συνοδευτικό

χοχο αυτή είναι η δικιά μου! είχα απελπιστεί ότι δεν θα προλάβω να μου κάνω τίποτα, αλλά έβγαλα τα υφάσματα και κάτι σκέφτηκα.

Οι λαμπάδες και πρώτα από όλα η χαρά που δίνουν για το ότι σκεφτόμαστε τους άλλους δεν κάνουν διακρίσεις σε ηλικία! Την χάρησα σε μια λατρευτή κυρία.

Για αυτή την λαμπάδα που την χάρησα στην αδερφή μου θα σας κάνω μια εκμυστήρευση. Είναι καθαρή αντιγραφή αλλά χαίρομαι που υπάρχουν άτομα που μας γεμίζουν με ιδέες και όμορφες εικόνες. Λαμπάδα από την http://thelittlecraftworkshop.blogspot.com/
. Καλές γιορτές σε όλους, με ήρεμες ξένοιαστες στιγμές με όσους αγαπάτε. Τα λέμε την άλλη εβδομάδα. Αχ και καλή μου ξεκούραση. Φιλιά

followers "friends"

Ε ας μιλήσω για μένα...

Η φωτογραφία μου
Imagine having a suspicion that you are good at something but never dare to try this something. The reason for the 'reality' of my suspicion was a leather-crystal necklase that i made and i gifted it to my sister. The search and agony for me to find the materials, then to make it and even sew it was enough to spur me on to see what more I can do with my imagination. My imagination needed a little push and help. This is why I followed painting classes, hand-crafted jewelry, applied arts and sewing lessons. Yet I still want to know more. I love to give my personal little touch to everything that surrounds me and enjoy sharing my ideas. Is there anything better? The yaer 2014 founds me in a new country: to England. Different images, different inspirations, let' see what i ll come up. See you around.