Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Εύκολες συσκευασίες


Στον γάμο μας είχαμε παραδοσιακές δίπλες Λακωνίας, κυριολεκτικά φτιαγμένες από τον μπαμπά μου. Αν και δεν μπορούσα να συμμετέχω στην παρασκευή τους μιας και γινόταν στο χωριό μας και εγώ έτρεχα για τελευταίες λεπτομέρειες γάμου την ημέρα που τις έφτιαχναν τους άκουγα από το τηλέφωνο που με τραγούδαγαν. Ηταν πάρα πολυ συγκινητικό. Πόσο εύχομαι αυτά τα έθιμα να μην χαθούν! Επιστρέφω στο θέμα. Στο τραπέζι λοιπόν οι δίπλες μοιράστηκαν ατομικά σε αυτά τα σακουλάκια. Μόνο που τοτε είχαν λευκη κορδέλα και ένα μικρό καρτελάκι που έλεγε σας ευχαριστούμε. Οταν τα παρείγγειλα λοιπόν πήρα παραπάνω γιατί μου άρεσαν πάρα πολύ για συσκευασίες στα αξεοσυάρ που φτιάχνω. Παρόλαυατα που και που δεν ξεχνούν την κλασική τους χρήση για κολατσιό. Οταν λοιπόν έφτιαξα κουλουράκια λεμονοσοκολατένια (εμφανισιακά αδιάφορα αλλά από γεύση έσκιζαν) ένα μικρό σακουλάκι ιδαίτερα στολισμένο (ξέρανα για 10 λεπτά μια φέτα λεμονιού στον φούρνο και τύπωσα ένα ταμπελάκι) το έκανα δώρο κάπου για το πρωινό καφέ! Αυτά τα σακουλάκια είναι απίστευτα οικονομικά αλλά πουλιούνται σε μεγάλές ποσότητες. Τα βρήκα σε αποθήκη ειδών εστίασης. Παρόλαυτα εάν προτειμάτε κάτι πιο ιδαίτερο και στυλάτο για τις λιχουδιές σας δείτε στο http://stripes-buttons.blogspot.com/

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Δώσε στο χαρτί λίγο από την τρέλα σου




Η έμπνευση... τα μοναδικά χάρτινα κοσμήματα του Jeremy May

Εδώ περίπου και ένα χρόνο πολύ σπάνια φτιάχνω κοσμήματα από ακριβά υλικά. Πρώτες ύλες μου κυρίως είναι ότι μεταποιείται. Και ότι μας φαίνεται για σκουπίδι που τελικά μπορεί και να μην είναι. Το χαρτί είναι ένα από αυτά. Οταν είδα τι θέμα έχει η γκαλερί Μαρνέρι είδα και την δουλειά του Jeremy May. Τι ασύλληπτη ιδέα να πώ ε ναι θα το πώ! Μα πως το έκανε? Είναι πραγματική τέχνη. Πέρνει ένα κομμάτι του βιβλίου, το χρωματίζει και το κάνει κόσμημα. Αν και έχω σκεφτεί κάπους τρόπους για να το κάνω προς το παρόν έχοντας 10 περιοδικά για ανακύκλωση τα εκμεταλλεύτικα με τον δικό μου τρόπο. Στο κοινό άρεσε αλλά σε κάποιους θύμιζε και σαραγλί. Ακόμα και αυτό καλό κοπλιμέντο είναι.

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012


Λιγό πριν τα Χριστούγεννα με έπιασε η δημιουργική αυπνία. Ενώ ήμουν σε μια φάση φουλ διαβάσματος (ω ναι και πάλι στην ίδια φάση είμαι), πέρασα σε μια φάση δημιουργικής αυπνίας. Το παρακάτω κολιέ το σκέφτηκα βλέποντας κουτιά. Τι ξέρω πως δεν έχει και πολύ σχέση όμως τι να κάνει και ο καλλιτέχνης. Εραψα διπλή τσόχα και έκοψα όπου ήθελα να γίνουν τα τετράγωνα. Το ψαλιδάκι νυχιών είναι ιδανικό εργαλείο. Χαίρομαι που παρότι εκκεντρικό μου το ζήτησαν και σε άλλα χρώματα. Ψάχνω φούξια τσόχα, σαν έχω ανοιξιάτικη διάθεση. Υπάρχει?

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Αλλαξετο μόνος σου!!




Καλή χρονιά σε όλους! Τι κάνετε? Βρε χαθήκαμε! χαχα! Η αλήθεια είναι ότι ενώ είχα πολλά πράματα να σας δείξω είχα ακόμα περισσότερα πράματα να πώ. Ομως είναι μέρες γιορτινές και εγώ δεν θέλω να βαρύνω κανέναν με τα άσχημα νέα μου αλλά ακόμα μια φορά θα σας παροτρύνω να κάνετε και εσείς κάτι μόνες σας. Αν και δεν φωτογραφίζω ποτέ τα βήματα γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχουν (στα κουτουρού που λέμε!!!) ελπίζω να βάλετε μπρος στα ψαλίδια σας. Ξέρετε την τρελή μόδα με τα μποτίνια! Μας έχουν βομβαρδίσει, αν έχεις λεπτό πόδι κολακεύουν απίστευτα και πρέπει να βρείς το σωστό ύψος ανάλογα με την γάμπα. Η αδερφή μου είχε ένα μποτάκι (κυριολεκτικά μισή μπότα, πολύ ντεμοντέ) το οποίο ρωτήσαμε στον τσαγκάρη πόσα θέλει για να μας το κοντύνει. 20 € δεν τα δίναμε εύκολα. Γυάλισε το μάτι μου να τα αλλάξω!! Επειδή ήταν πολύ μαλακό το δέρμα ήμουν σίγουρη ότι η ραπτομηχανή μου θα τα κατάφερνε. Ετσι πρώτα ξύλωσα ένα ζωνάρι φιόγκο που είχε τριγύρω και ξαναέραψα σε κάποια σημεία με την σινγκερ το φερμουάρ. Εκοψα με ψαλίδι το πάνω μέρος περίπου 9 εκατοστά. Το κομμένο πάνω μέρος το κάλυψα ράβοντας μια λωρίδα τσόχας φάρδος περίπου 2 εκ. Το ράψιμο ξεκίνησε από την άκρη κυριολεκτικά ώστε το φερμουάρ να βρίσκει στοπ και να μη φεύγει τώρα που είχε κοπεί. Στο πίσως μέρος έβαλα διακριτικά τρουκς τα οποία για να μην γδέρνουν από μέσα κολλήσα με θερμοκόλλα στο καθένα ένα μικρό κομμάτι μαύρης τσόχας. Είχε μείνει αρκετό δέρμα για πέταμα, δηλ. το πάνω μέρος του παπουτσιού που έκοψα. Ετσι το κάθε κομμάτι μπήκε δίπλα στο άλλο και στερεοποιήθηκαν επίσης πάνω σε τσόχα. Στις άκρες έβαλα μάυρο φαρδύ λάστιχο και κόπιτσες. Εμπνεύση για την ζώνη κορσέ που θεωρούνται ακόμα ιδανικές για να δώσουν εφέ λεπτής μέσης ήταν μια τρομερή ζώνη που φόραγε η Νάντια Μπουλέ. Η Θαλείτσα λοιπόν δεν το πίστευε πόσο είχαν αλλάξει. Τα συνδύασε με μαύρο στενό φόρεμα και πυκνό δαντελωτό καλσόν, α και με κολιέ δικό μου που θα δείτε σύντομα. Εδειχναν τέλεια. Παρόλαυτα κάτι μου λέει ότι την ζώνη σύντομα θα μου την δώσει μιας και δεν τις πολυφοράει. Τέλεια ε? Αρα προσοχή όταν δοκιμάσετε και εσείς κάτι τέτοιο να τσεκάρετε ότι το δέρμα που έχετε είναι εύκαμπτο και λεπτό. Φιλιά

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Γιατί δεν βάζετε ένα στολίδι?



Βρε από που σου έρχονται οι ιδέες καμιά φορά! Ας το πιάσω από την αρχή. Σήμερα λοιπόν γιορτάζει ένα ιδιάιτερο άτομο στην ζωή μου. Τελευταία λοιπόν εκτιμώ ακόμα περισσότερο την προσφορά δώρων μάλλον γιατί την έχω ανάγκη πιο πολύ. Να δείχνω πόσο αγαπάω! Παρόλαυτα οι καιροί είναι δύσκολοι, λεφτά δεν υπάρχουν και μπλα μπλα! Αλλά το περιοδικό Glamour με έσωσε με ένα κουπόνι στα MAC με 30% έκπτωση. Ενα κραγιόν λοιπόν ήταν η αγορά μου. Η συσκευασία δώρου ήταν σχετικά μεγάλη αλλά ωραία. Ετσι όταν κλασσικά είπα στην πωλήτρια "μα όλο αυτό για ένα κραγιόν?" μου είπε "γιατί δεν το γεμίζετε με ένα στολίδι". Ωρε κοπελιά τι είπες! Βουρ στο σπίτι βουρ στην ραπτομηχανή και ένα απλό τρελό στολίδι μου ολοκλήρωσε το δώρο. Σήμερα λοιπόν να ευχηθώ χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν αλλά και κυρίως ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011


Είναι Παρασκευή και εσύ γα... στο διάβασμα? ακριβώς ! και χτυπάει η πόρτα κατά τις 9 το βράδυ και ξεπροβάλλει μόνο ενα γλυκό γουρουνάκι. ωραίο διάλειμμα έκανα για να δώ το γουρουνάκι που μου πήρε το έτερον ήμισυ. συνεχίζοντας για 3η χρονιά το έθιμο του, μου πήρε το κλασικό χριστουγεννιάτικο ζωάκι από τα goodys. Ε έχω και εγώ δικαίωμα να σαβουριάσω από φαί! Το διάβασμα είναι και καλά η τέλεια δικαιολογία! χοχοχο (σε χριστουγεννιάτικο κλίμα!!!!)

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011



Ωραία πάλι τα κατάφερα! Περνάει ο καιρός και εγώ δεν έχω καν χρόνο να σώσω τις φωτογραφίες μου ώστε κάπια στιγμή να τις κάνω post. Το βαρετό διάβασμα (γιατί βαρετό είναι όταν χρειάζεσαι 3 ώρες για να διαβάσεις με διαλείμματα 2 σελίδες) με απασχολεί αυτό τον καιρό μαζί με την τέλεια αλλαγή στο σπίτι μου. Το τρέλανα στο χρώμα, ε περίπου. Πάλι πολύ μπλα μπλα ε? Το παραπάνω λοιπόν μπορείς να το πεις και νεσεσερ. Το έκανα δώρο στην προισταμένη μου (εμ γιόρταζε) την οποία την υπερεκτιμάω. Γι αυτό και το προσωπικό handmade δώρο γέμισε με επώνυμα μακιγιάζ. (νομίζω ότι θα έπρεπε να είχα τελικά βγάλει και αυτά φωτογραφία για να δίτε πόσο πιο όμορφο έδειχνε πλούσια γεμάτο)

Και αφού μιλάμε για τσαντάκια, αυτά είναι του '80. Το λευκό φιδίσιο με ξετρέλανε ενώ το κάθε θέλει λίγή φροντίδα έξτρα. Τα ξετρύπωσε η μαμά μου στο κυριακάτικο γιουσουρούμ στο Μοναστηράκι με 1,5 € και τα δύο. Ευτυχώς όντας σιχασιάρα σαν εμένα τα καθάρισε και έτσι τα παρέλαβα πεντακάθαρα. Γιούπι στο Σοφάκι που μας τρελαίνει που και πού! Ντού και πάλι στα βιβλία! Bye...

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011


Οσοι έχετε έστω ένα μικρό ταλέντο νομίζω θα τους φανείτε πολύ χρήσιμοι. Τα χριστούγεννα μας πλησιάζουν φέτος με ακόμα μεγαλύτερο αίσθημα προσφοράς και επειδή όλοι τότε θα έχουμε λίγες μέρες άδειας νομίζω ότι κάτι θα μπορούμε να προσφέρουμε ε?

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

my greek wedding Λεπτομέρειες, φόρεμα και βραχιόλι



Επιτέλους μετά από κάποια μειλ που έλαβα για να δείξω το νυφικό μου, τα καταφέρνω και το κάνω. Να πώ ότι το νυφικό είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου. Εμένα επειδή ήταν ραμμένο ήταν ολοφάνερα "εγώ" (όπως πολύ μου είπαν εκέινη την ημέρα) αλλά και του σχεδιαστή μου, Σωτήρη Γεωργίου. Ηξερα από την αρχή τι ήθελα και έτσι ευτυχώς (!!!) κατευθείαν ταίριαξα στις απόψεις με τον Σωτήρη. Οχι στρας, ποτέ στράπλες, όχι φουσκώματα και ότι άλλο πάντα εγώ προσωπικά θεωρώ υπερβολικά συνηθισμένο. Ανάμεσα σε 5 σχέδια που μου έκανε καταλήξαμε σε αυτό (βεβαίως ξεχώριζε και ένα σε σχήμα γοργόνας αλλά με αυτό δεν μπορούσα να χορέψω Μαικλ Τζάκσον). Το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε την απόφαση μου να τον εμπιστευτώ χωρίς να απευθυνθώ πουθενά αλλού. Το 2ο ιδαίτερο κομμάτι που φόραγα εκείνη την ημέρα ήταν το βραχιόλι της Σμαρώ Μπότσα (μας έχουν κόψει το φειςμπουκ στην δουλειά και έτσι δεν μπορώ να δώσω το λινκ της!). Είχε δαντέλα από το νυφικό, πολτό χαρτιού και τρισδιάστατα κοκκάλινα στοιχεία. Στο κούμπωμα μου είχε φτιάξει μια κορδέλα τυπωμένη με λόγια του Γιάννη από μια κάρτα του. Εδεσε με το νυφικό απίστευτα. Παρόλαυτα η Σμαρώ είχε πορωθεί με την ιδέα ότι θα έφτιαχνε για νύφη και μου είχε κάνει 5 για να διαλέξω. Οι νέοι έλληνες σχεδιαστές μπαίνουν με πολύ μεράκι στο χώρο της μόδας γενικότερα! Ξέρω ότι το κατα παραγγελιά φτιαμένο κοστίζει, όμως σε ιδιαίτερες καταστάσεις αξίζει. Και πιστέψτε με είναι πολύ πιο οικονομικά από τις μεγάλες μάρκες αλλά ακόμα και από τους Ελληνικούς οίκους! Τέλος τι να πώ για τις φίλες μου. Ηθελαν να με τρελάνουν εκέινη την ημέρα! Πάντα σούργελα... ε είναι που τις προκαλώ και λίγο!!!

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Στεφάνι από σπίτι (κυριολεκτικά)


Την Δευτέρα κάποια φίλη μου συζητώντας για το blog με ρώτησε πως προλαβαίνω και κάνω το χόμπυ μου. Και τότε το καμπανάκι χτύπησε! Αμ δεν προλαβαίνω και μου την δίνει!! Παρόλαυτα πολύ σύντομα η κουβέντα μας θα συνεχιστεί με συμβουλές για κατασκευή φωτιστικού. Δεν έχω κάνει στο έρημο το Blog τίποτα εδώ και δύο εβδομάδες. Και τώρα βραδιάτικα είπα δεν πάει άλλο κάτι μου λείπει! Πέρα από λίγο χρόνο για διάβασμα και ένταση για το αν θα τα καταφέρω και αυτή την χρονιά. Πίσω στο θέμα μας: σας δείχνω λοιπόν τι έκανα το Σάββατο. Ενώ μαγείρευα και έχοντας την τηλεόραση ανοιχτή είδα μια κατασκευή για στεφάνι χειμωνιάτικο. Α για να ξεκολλήσουμε λιγάκι και ανάμεσα σε όλα τα άλλα ένα 20 λεπτο να κάνω και εγώ ένα στεφάνι. Είχα ήδη ένα φικρό φελιζολένιο στεφανάκι. Το έντυσα όλο με δάφνη (που ο μπαμπάς έφερε από τα Καλάβρυτα) με κόλλα σιλικόνης. Επειτα είχα κουκουνάρια από ένα χωράφι δίπλα στην πολυκατοικία μας που φυσικά τα μαζέψαμε για προσάναμμα στο τζάκι. Τι άλλο? Αχα κανέλλες πάντα υπάρχουν στα μπαχαρικά μας. Αποξηραμένα πορτοκάλια από τον περσυνό γάμο, 2 μικρά πορτοκαλί φρουτάκια (τι είναι δεν ξέρω) που έχουμε σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Λίγο δάφνη, έλατο και κάποια μικρά πράματα από ποτ πουρί. Πραγματικά το έκανα σε 20 λεπτά. Α στον πάτο κόλλησα ένα κομμάτι λεπτό φελλό από κατασκευές που περίσεψε. Οταν αναψα το κερί μύριζε τέλεια. Απορία όμως του αγοριού: όταν θα σαπίσουν τα φρουτάκια? θα κάνω άλλο βρε είναι πολύ έυκολο οικονομικό και γρήγορο. Καλό Σκ

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

magic box for a new mum & baby







Α κάθε φορά που βάζω τόσες φωτογραφίες το ευχαριστιέμαι! Αλλα τόσο ευχαριστήθηκα και το κουτί που μου παρείγγελε μια φίλη μου για την αδερφή της. Ενα απλό χάρτινο κουτί ζωγραφίστηκε με ξυλομπογιές και έξτρα αξεσουάρ (!!!χαχα) από τσόχα. Πάντως θα ομολογήσω ότι το σκίτσο δεν το σκέφτηκα μόνη μου. Υπάρχει ένα υπέροχο site με μπομπονιέρες που μου έβαλε φωτιά. . Αφού λοιπόν το ζωγράφισα είχα ετοιμήσει ήδη κάποια αξεσουάρ για να γεμίσει. Για αυτά η ραπτομηχανή πήρε μια γρήγορη φωτιά!!! Tο ωραιότερο δωράκι ήταν τα σημαιάκια "baby boy" για την κουρτίνα, τον τοίχο ή ακόμα την κούνια (μήκος περίπου 1,80). Τα γράμματα τα οποία ήταν πολύ εύκολο να κοπούν είναι από τσόχα. Επόμενο το αρωματικό ντουλάπας γεμισμένο με πράσινο τσάι.Από ότι έμαθα στα μωράκια δεν πρέπει να βάζεις κανένα άρωμα για να μην πάθουν αλλεργία τουλάχιστον μέχρι να χρονίσουν. Ετσι αυτό θα καταλήξει σε κάποια άλλη χρήση παρά για τον μικρό μπέμπη. Οπως και να έχει κάπου θα χρησιμοποιηθεί. Τρίτο δώρο ο σάκος "baby laundry". Την ιδέα την πήρα από ένα ανάλογο πουγκί που μου έκανε δώρο πριν ένα χρόνο η Ζωή και με έχει βολέψει απίστευτα αφού είναι ο τέλειος τρόπος αποθήκευσης των εσωρούχων σε ταξίδι. Οταν λοιπόν έραψα τα γράμματα και το είχα τελειώσει, έτρεξα όλο χαρά να το δεί ο Γιάννης. Ευτυχώς είδε ότι έλειπε το γράμμα n. Γι αυτό το βλέπετε να έχει μπει λίγο σφήνα στριμοχτά! Τελευταίο δώρο ένα διακριτικό βραχιολάκι για την πάρα πολυ λιτή νέα μαμά. Και έτοιμα όλα...

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Σουπλά! Καλή αρχή!



Αυτή η ανάρτηση με βρίσκει με το ραδιόφωνο τέρμα και με τρελά κέφια! Καλημέρα σας λοιπόν! Εδώ και ένα χρόνο έλεγα ότι έχω αποταμιεύση λεφτά για να αγοράσω ραπτομηχανή αλλά όλο το ανέβαλλα. Το έκανα τελικά πριν 2 εβδομάδες! Δεν έχω κάνει κάτι σπουδαίο γιατί ακόμα την μαθαίνω και πολύ συχνά το ακούει το βρισίδι της η άτιμη. Αλλά πάλι το παλέυω. Εχθές λοιπόν τελευταία στιγμή μας κάλεσε η αδερφή μου σπίτι της για φαί. Δεν προλάβαινα να μαγειρέψω κάτι αλλά προλάβαινω να φτιάξω σουπλά για το σερβίρισμα. Δεν είναι τέλεια αλλά αρκεί που καταλαβαίνεις ότι είναι σουπλά. Μάλλον δεν έπρεπα να τις τα δώσω τελικά γιατί η πρώτη ατάκα της ήταν "Τί? Να μου ράψεις φορεματάκι?". Ωχ! Anyway για να το κάνω ακόμα πιο περιποιημένο (γιατί η συσκευασία ομορφαίνει ακόμα περισσότερο ένα δώρο) το τύλιξα και κόλλησα και το όνομα μου.

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011


Ορκίζομαι να πώ την αλήθεια και μόνο την αλήθεια! Ακόμα είμαι σε διάθεση διακοπών και στο απόλυτο κλίμα χαράς. Προσπαθώντας λοιπόν να συγκεντρώσω σε ότι μικροδουλειές έχω να κάνω, πχ ψάξιμο ηλεκτρονικών συσκευών και άλλα ψώνια σπιτιού, βρίσκω ελάχιστο χρόνο να κάνω ότι μου έρθει. Δηλ. ένα κολιέ ή ακόμα να βάψω κάτι. Μες στην απόλυτη ρέκλα μου έκανα και μια καλή αγορά. Μια ραπτομηχανή με την οποία ήδη έχω φτιάξει κάτι. Θα το δείτε φορεμένα. Προς το παρόν σας δείχνω λίγο από την διακόσμηση της εκκλησίας. Τύπωσα σε word το πινακιδάκι και διέλυσα ένα κλασέρ από την δουλειά για να το φτιάξω και να συνοδεύσω με πορτοκαλί καρδιές. Είχα ένα τσίγγινο καλάθι για πάγο (δυστυχώς ξέχασαν τον πάγο!!) για να βάλουμε τα ποτά. Ενα καλάθι μαναβικής (που ο καλός γαμπρός είχε αναλάβει να βάψει μαζί με πολλά ακόμη) με λίγες μπομπονιέρες για όσους δεν θα ερχόντουσταν στο γλέντι μας. Τα ίδια καλάθια υπήρχαν και στο γλεντι γεμάτα με δίπλες και αμυγδαλωτά. Δυο γυάλινα βάζα που έντυσα τα καπάκια τους με ύφασμα, γεμισμένα με μαρμελοους και κουφετάκια. Χωνάκια χάρτινα μικρά για το ρύζι (αυτό ήταν και το πιο κουραστικό) και δύο μεγάλα πουγκιά από λινάτσα για το ρύζι. Δυστυχώς λόγω ψιλόβροχου δεν φαινόταν ιδιαίτερα ο πάγκος μας. Αλλά εύτυχως τα έχω σε φωτογραφίες και τώρα (!!!!) τα βλέπω και εγώ. Δεν χρειάζονται και πολλά λεφτά για να κάνετε κάτι ωραίο και μην ξεχνάτε λιτό. Μην ξεχνάτε ότι μπορείτε να εκμεταλλευτείτε πολλά υλικά, όπως ένα κλασέρ που πέταξαν στην δουλειάς σας, ένα τελάρο από το μανάβικο της γειτονιάς σας αλλά και ακόμα πιο απλά τον εκτυπωτή της δουλειά σας. Α επίσης μην ξεχνάτε να επιστρατέυετε συνάδελφους να σας κόβουν χαρτόνια και κορδελάκια, όταν χαλαρώνουν!!!

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Στο παρα πέντε το κολιέ σας!





Στο παρα πέντε αποφάσισα να φτιάξω κολιέ για την φίλη μου την Αθηνά! Πιο συγκεκριμένα 1 εβδομάδα πριν τον γάμο πήγαμε μαζί στο στούντιο του Σωτήρη και πήρε ένα τέλειο off white φαρδύ κοντό φόρεμα. Οταν ο Σωτήρης της το έσφιξε με μια λεπτή διπλή μαύρη ζώνη το φόρεμα μεταμορφώθηκε. είχε πλέον ιδανικό μάκρος αλλά έκανε και το τέλειο κουκούλιασμα πίσω. Ενώ η Αθηνά έκανε την τέλεια αγορά εγώ είχα μπουχτήσει από το πολύ κουφέτα, γάζα κολλάρισμα και τα του γάμου γενικότερα. Μεσα στην πίεση το καλύτερο ξεαγχωτικό ήταν να κάνω κάτι που δεν ήταν υποχρεωτικό αλλά και ελέυθερα δημιουργικό. Ετσι έκανα το συγκεκριμένα κολιέ για να συνδυάσει το φόρεμα της (παρεπιπτόντως ούτε ζώνη είχε βρει και της έκανα και την ζώνη, απλά κόλλησα σε μια μεγάλη λωρίδα δέρματος που αγόρασα εγκράφα). Πήρα σπάγκο καλό, αχάτη, 1 swarovski, δέρμα (όπου έκανα το λουλούδι), λούφα σφουγγάρι όπου το έβαλα στο κέντρο του λουλουδιού και ένα κουμπί για κούμπωμα. Προσωπικά μου άρεσε πολύ. Τα απλά φορέματα φέτος ειδικότερα με ανοιχτή λαιμόκοψη επιβάλλουν τα μεγάλα κοσμήματα μέχρι το άνοιγμα τους. Το ιδανικό θα ήταν κάτι σε ακόμα μακρύτερο και πυκνό. Σημείωση στην φωτογραφία την βλεπετέ σε φάση όπου μου δείχνει να παίρνω ανάσες και να χαλαρώσω λίγο πριν φύγω από το δωμάτιο μου για την εκκλησία. Και δώστου ανάσες...

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Tailand





Perpatodas mia terastia paralia sto souroupo, h vassiliki orchidea einai padou, ena teleio xylino steno me mia laba mono (+to ipomonetiko mou modelo), xapla stin paralia vlepodas ton ilio na pernaei mesa apo tous finikes. Xaroumenoi me aples stigmes

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

kalispera. sas grafw apo thn tailandi. edw h wra einai 12.30 to vradi kai eimastestin vivliothiki tou hotel xazeuodas ston internet. an kai me ligi kakokairia, pername teleia. Nomizw oti to dwmatio mas den tha theloume na to afisoume... idiwtiki pisina, jacuzzi kai .... e thelei kai alla? sas grafw gia na sas efxaristisw gia tiw pio glukes euxes sas. Kuriws omws den euxaristisa kai tis manitses files mou Zwh, Xrusa kai Emmanouela gia ola ta uperoxa pramata pou mou organwsan, sas tis sunistw. Exoun piasei olous tous tomeis mageiriki raptiki grafistiki. Koritsia sas diavazw kai apo edw!!!! Paw gia dvd giati ksenyxti vradino dustuxws den ginetai ta pramata einai liga epifova to vradu. Kata ta alla teleies paralies! Ta xanaleme sas filw apo to Koh Samui

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Πάει και αυτό κλαψ!!!!

Ναι είμαι μια κυρία Κοκοβίκου επιτέλους! Περάσαμε υπέροχα, ένα ατέλειωτο πάρτυ με τους πιο στενούς φίλους και συγγενείς. Τόσο τρέξιμο και ετοιμάσια άξιζαν για αυτές τις 3 υπέροχες μέρες! ο γάμος έγινε στο Ξυλόκαστρο αλλά το γλέντι και ο χαβαλές είχε ήδη ξεκινησει 2 μέρες πριν. Και αν λένε για τις νύφες ότι μετά χαίρονται που τελείωσε όλο αυτό για να ξεκουραστούνε εγώ όπως και οι δικοί μας άνθρωποι θα σας πούμε ότι το ξαναθέλουμε και ότι όλοι έχουμε μια μικρή θλίψη που τελείωσε. Ετσι για να ξεχαστώ ανυπομονώ να να ταξιδέψω άύριο προς την Ταυλάνδη, να χαζέψω γαλάζια νερά, να απλωθώ στην ιδιωτική πισίνα μου και να έτοιμαστώ για ένα όμορφο χειμώνα με πολλά ακόμα ταξίδια (ήδη κανονισμένα!!!)
Το προ γάμου γλέντι μουμλόγω του οτι οι περισσότεροι έλειπαν σε διακοπές έγινε στα μπουζούκια και επειδή κλασσική νύφη δεν ήμουν είχα μαζί και το γκομενάκι μου (τι και αν παντρεύτηκα εννοείται ότι παραμένει ακόμα το τρελογκομενάκι μου).


Πάρτυ και ένα βράδυ πριν τον γάμο. Ε της τρελής!









Φάτσες που ξεχώρισαν στο photobooth που έφτιαξαν οι φίλες μας. Το βραβείο πήγε στην μαμά μου!

Ετσι βουτιές σε πισίνα, ντου από δωμάτιο σε δωμάτιο (γιατί ένα ξενοδοχείο ήταν κλεισμένο μόνο για εμάς), ετοιμασίες κούραση και ανυπομονησία μας πρόσφεραν σε όλους μοναδικές συγκινητικές στιγμές. Και στις χαρές σας. Σύντομα και με φωτογραφίες του γάμου

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Κυρία Κοκοβίκου!!!!!!!


Κυρία Κοκοβίκου, μάλιστα Αντωνάκη! Η αγάπη μου και εγώ σας χαιρετάμε! Αφήνουμε την βαρετή Αθήνα και φεύγουμε για το μέρος που θα παντρευτούμε. Ανυπομονησία και λαχτάρα για να γλεντήσουμε με τους πραγματικούς φίλους και συγγενείς που θα μας ακολουθήσουν. Στο ταξίδι όμως μετά θα έίμαστε τα δύο μας για 10 μέρες. Δηλαδή επιστροφή στην Αθήνα τέλος Σεπτεμβρίου α και στην Ελλάδα! Δεν το είπα? Μετά γάμου πάμε Ταυλάνδη!!!!!!!!!!!!!Σας φιλώ και στις χαρές σας (ταξίδια αγορές νέους έρωτες κτλ). Ολο χαρές και αγάπη!

followers "friends"

Ε ας μιλήσω για μένα...

Η φωτογραφία μου
Imagine having a suspicion that you are good at something but never dare to try this something. The reason for the 'reality' of my suspicion was a leather-crystal necklase that i made and i gifted it to my sister. The search and agony for me to find the materials, then to make it and even sew it was enough to spur me on to see what more I can do with my imagination. My imagination needed a little push and help. This is why I followed painting classes, hand-crafted jewelry, applied arts and sewing lessons. Yet I still want to know more. I love to give my personal little touch to everything that surrounds me and enjoy sharing my ideas. Is there anything better? The yaer 2014 founds me in a new country: to England. Different images, different inspirations, let' see what i ll come up. See you around.