




Εγώ γύρισα αλλά η Αθήνα ακόμα εδώ! Φτού! Ομως σαν να μη μου φαίνεται τόσο πληκτική, εμ τι να κάνουμε πέρασα και ωραία στην Σκόπελο... Το νησί πνιγόταν στο πράσινο αλλά δυστυχώς και στις σφίγγες (μαμά μου! μπρρρ!). Πεντακάθαρες θάλασσες και παραλίες, ήσυχο κόσμο, ωραίο φαγητό, περιποιημένα ποτά (μπράβο στους καταστηματάρχες που από ότι τουλάχιστον καταλάβαμε δεν μας σέρβιραν ούτε μια "μπομπίτσα"). Φυσικά σε αντίθεση με την φήμη τους για την σκοπελίτικη τυρόπιτα εγώ τους ξεχώρισα για την σκοπελίτικη μπουγάτσα, ασυγκράτητη ποσότητα φύλλου με κρέμα και ζάχαρη. Α και μην ξεχάσω κάθε γωνία και ¨honeyballs¨. Μια γέυση λοιπόν από τα νερά, τα στενάκια όπου ποζάρω ένω ψάχνω το ιδανικό μπουγατσοπωλείο και απογευματινή βόλτα στο λιμάνι. Εάν παρατηρήσετε φοράω ένα κοχύλι στον λαιμό μου, συνοδευόμενο με πέτρα τιρκουάζ και μαργαριταράκι. Κάθε αρχή καλοκαίριου όλο κάποιο βρίσκω. Αν και ήλπιζα να μαζέψω αρκετά στην Σκόπελο ώστε να κάνω και βραχιόλι, δυστυχώς κοχύλια άφαντα. Αλλά οι διακοπές δεν τελείωσαν! Οτι λοιπόν σας γυαλίσει ενώ είστε στην παραλία φορέστε το, λίγο σύρμα λίγη μπετονιά, για άκρως καλοκαιρινό λιτό λουκ!