Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Γλυκιά καταστροφή





Δεν νομίζω να υπάρχει γυναίκα που έστω και λίγο δεν έχει δει την εκπομπή του Παρλιάρου με τα κολασμένα γλυκά! Οταν λοιπόν έκανα αυτό το κολιέ αμέσως σκέφτηκα αυτό τον τίτλο όταν θα σας το έδειχνα. Οταν λοιπόν ο Παρλιάρος έκανε ένα γλυκό και δεν του πολυπετύχαινε ή απλά του έμεναν υλικά τα εκμεταλλεύοταν σε κάτι καινούργιο και εγώ απορούσα μα πώς το σκέφτηκε και φυσικά ότι αυτό ήταν καλύτερο από το κανονικό γλυκό. Ετσι σκέφτηκα όταν ξεκίνησα τα πειράματα μου. Φάση πρώτη: πήρα ύφασμα για να κάνω φουλάρι, δηλαδή ένα μεγάλο τετράγωνο ύφασμα που απλά το ξέφτισα στις άκρες για να κάνει κρόσια... μα τόσες κλωστές από το ξέφτισμα τι θα τις κάνω? Φάση 2: τις βάζω σε αυτοκόλλητη ταινία (σαν αυτή που ντύνουμαι τα τετράδια), τα κόβω σε κύκλους, τα ενώνω με σύρμα και τα ράβω για να σιγουρέψω το κόλλημα τους, κολλάω μια μακριά λωρίδα ύφασμα και έτοιμο. φάση 3: το καμαρώνω και ας μην είναι τέλειο , γιατί απλά προέκυψε από κάτι άλλο και το φοράω με το φόρεμα που αποκτήθηκε μετά από μια αστεία ιστορία... Αλλά αυτή είναι ολόκληρη ανάρτηση από μόνη της και πολύ σύντομα θα την κάνω!

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010



Ωφου μα καλά καλέ μου κύριε 8 το πρωί μου φέρατε τα χαλιά? Ναι ναι 8 παρά κιόλας χτύπησε το κουδούνι! Ε αφού το μάτι δεν ξαναέκλεινε και έχω 2 ωρίτσες μέχρι να έρθουν οι φίλες μου να πάμε για καφέ, έκανα 2 βραχιόλια. Εννοείται ότι μου αρέσουν. Μου βάζουν ιδέες για στέκες!

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010



Επηρρεασμένη από τα υπέροχα λουλούδια που έλαβα από τον καλό μου, επηρρεασμένη από τα μοναδικά λουλουδένια κολιέ της φίλης Ζωής, γνωστή ως stripes-buttons, έκανα αυτό το κολιέ για να δώ πως θα μου έβγαινε και εμένα. Ελπίζω η κοπέλα που το έλαβε να το ευχαριστηθεί. Αυτό που μου άρεσε για τον πιο μποέμικο χαρακτήρα του ήταν η χοντρή καφέ βελούδινη κορδέλα του. (μα πώς πέρασε έτσι και αυτή η εβδομάδα? good news: μάζεψα λεφτάκια! πάμε για ραπτομηχανή, καμιά ιδέα?)

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Lucky-mirror decoupage



Τι σημαίνει ο τίτλος? Οτι συνήθως ότι κάνω με decoupage είναι με αποκόμματα από τα συγκεκριμένα περιοδικά. Για μένα είναι από τα πιο απλά οικονομικά περιοδικά μόδας. Και όταν λέω μόδας, εννοώ χωρίς να αναφέρουν ποια είναι η καλύτερη στάση στο σεξ, να έχουν κουίζ με το αν σε ζηλεύει η κολλητή σου και άλλα τέτοια. Προσωπικά βέβαια, με κουράζουν απίστευτα. Οπότε καταλαβαίνετε έχω αρκετά, γιατί μία ωραία συνήθεια στον κυριακάτικο καφέ είναι και το περιοδικό (παρόλαυτα ακόμα ζηλέυω όσους διαβάζουν εφημερίδα, ευτυχώς υπάρχει η Metro για τα καθημερινά πρωινά. Ετσι πριν ένα μήνα είχαμε έκθεση (τα τμήματα εφαρμοσμένων τεχνών) στον Δήμο Κηφισσιάς. Γι αυτό τον λόγο είχα κάνει και το συγκεκριμένο τσαντάκι, ως ένα παραπάνω έκθεμα μου. Συγγνώμη αν χάθηκα αυτή την εβδομάδα, αλλά ειλικρινά ακόμα προσπαθώ να συνέλθω από τα 14ώρα μου στην δουλειά. Μου έλειψε το blog μου, οι blogoφίλες μου (κορίτσια σαν έβλεπα για δευτερόλεπτα!) και φυσικά ο ύπνος. Ωραία μέρα, βουρ για βόλτες. Φιλιά

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010



Νομίζω ότι πάνε 3 χρόνια που έχω να αγοράσω ευχητήρια κάρτα! Οταν λοιπόν έρχεται η ώρα που ένα δώρο μου θα πρέπει να συνοδευτεί από χειροποίητη καρτούλα πολύ ενθουσιάζομαι! Αύριο παντρεύεται μια φίλη μου που την εκτίμησα μεγαλώντας. Μαλλόν τα κοινά μας ενδιαφέροντα μας ταίριαξαν ακόμα περισσότερο. Αυτή μακιγιέζ στην Mac και χομπίστας με την ζωγραφική και το κόσμημα. Ε εγώ πάλι ξέρετε λίγο από όλα (εκτός από μακιγιάζ, χοχο). Ηθελα να κάνω κάτι γελοίο όμως με έπιασε το ρομαντικό μου και το elegant (oooooo!!!!) στοιχείο μου. Παρεπιπτόντως η εσωτερική σελίδα έχει βαφτεί με σκιές για τα μάτια. Ποτέ μην πετάτε τις παλιές σας σκιές κάπου θα είναι χρήσιμες! Καλό κυριακάτικο καφέ

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

A busy weekend








Ηταν το τέλειο σαββατοκύριακο? ήταν σίγουρα κουραστικό αλλά γεμάτο εικόνες! Παρασκευή μεσημέρι καφέ στο Θησείο με την κολλητή μου που είχα καιρό να δώ (και τον μελλοντικό ηθοποιό ξεκαρδιστικό πάντα αδερφό της) και πίσω στο Σύνταγμα για καφέ με τις φίλες bloggers Χρύσα, Εμμανουέλα (νέα στην παρέα μας) και Ζωή. Ευτυχώς τέτοιες γνωριμίες με κάνουν να αναθεωρώ τις ανθρώπινες σχέσεις. Είναι κοινωνικές, χαμογελαστές, δημιουργικές και ομιλιτικότατες (όχι δεν προσπαθώ να τις προξενέυσω!!). 4 ωρίτσες μαζί τους σούπερ! Σάββατο απόγευμα και με μεγάλη ανυπομονησία φτάνω στην AXDW , όπου δυστυχώς με ελάχιστο κόσμο παρακολουθώ το show του Νότη Παναγιώτου. Ακρως ποπ, λιτά στενά φορέματα, φερμουάρ και έντονα χρώματα. Επόμενο show της Theia (από όπου και όλες οι φωτογραφίες). Ξεχώρισαν τα μπλέ μπούστα, τα φουσκωτά φορέματα για την θεατρικότητα τους αλλά και το λιτό νυφικό. Η επίδειξη της ήταν μοναδική με άψογο στήσιμο και ποζάρισμα των μοντέλων. Επόμενο ήταν του. Επόμενο του Ioanni Guia, είχα όλη την καλή θέληση να το δω αλλά έκανα μια πολύ ευχάριστη γνωριμία, που με την κουβέντα μας ξεχαστήκα τελείως. Πρέπει να σας πώ ότι ήδη πριν ξεκινήσει η επίδειξη του Μίλτου, είχε γεμίσει με πάρα πολύ στυλάτο κόσμο (πράγματι ο κόσμος που είδα ήταν ιδιαίτερα προσεγμένος και με προσωπικό στυλ)έτσι ενώ περίμενα στην ουρά για να μπώ στην αίθουσα μας απαγόρευσαν γιατί είχε ήδη παραγεμίσει. Εμεινα να απορώ τι θα παρουσίαζε ο Μίλτος. Απογοητευμένη, κουρασμένη (μειονέκτημα υπάρχει μεγάλο χρονικό κενό μεταξύ των shows) και πιγμένη από τον κόσμο που συνέχιζε να έρχεται για την επίδειξη του Guy Laroche, έπνιξα την ορθοστασία μου σε δείπνο στην Γλυφάδα με τον καλό μου. Ομως έφυγα με καλές εντυπώσεις καθότι ήταν τα πρώτα fashion shows που έχω παρακολουθήσει. Το κλίμα φοβερό και μοδάτο, πολύ καλή οργάνωση. Κυριακή πρωί, διάβασμα και βουρ τα βιβλία για το απογευματινό μάθημα στο ΕΑΠ. Επίσημα καλή μας σχολική χρονιά! (σημείωση η AXDW για μένα διάρκησε μόνο το Σάββατο, μαθήματα και hobbies δεν αφήνουν κανένα απόγευμα ελέυθερο!) Καλή Τρίτη ααγνώστες μου

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Μια μικρή μικρή ζωνούλα


Τελικά δεν υπάρχουν παιδικά αξεσουάρ ή υπάρχουν και είναι πανάκριβα (όπου πανάκριβα Accessorize!!). Οπως και να'χει ύστερα από την διαφήμιση με τα κοκκαλάκια, μια κυρία μου ζήτησε μια ζώνη σε μπορντώ αποχρώσεις για κοριτσάκι 1,5 ετών. Το στυλ ταιριάζει για κάτω από το στήθος και φυσικά το έκανα σε κορδέλα ώστε να δένει πίσω με φιόγκο και να μπορεί να την φοράει και όταν μεγαλώσει λιγάκι. Ετσι αν και στα δικά μας μάτια αυτή η ζώνη φαίνεται λίγο άδεια σας, σας πληροφορώ ότι γεμίζει μια παιδική μεσούλα. Ηταν όμως αρκετή για να με βάλει σε πειρασμό να κάνω και άλλες για μεγάλα κοριτσάκια... ΕΜΑΣ!

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010



Θα κάνω μια μικρή εξομολόγηση και παρακλώ να μην με κράξετε (πολύ τουλάχιστον!!!). Οταν πηγαίνω σε Zara και ακόμα περισσότερο σε H&M, χαζεύω και τα παιδικά ρούχα. Πάντα δικαιολογούμαι ότι κοιτάω για την ανηψιά μου! Ουμουμ πως! Τρελαίνομαι με το πως η παιδική μόδα συμβαδίζει με την ενήλικη (i know ανύρπακτος όρος). Παντελόνια χαρέμικα, boyfriend´s jeans, μάλλινα γιλέκα, ζακέτες με φουσκωτά μανίκια. Θεωρώ τις τιμές σε αυτές τις αλυσίδες απίστευτα προσιτές και μετανιώνω που σχεδόν πάντα σε παιδικά δώρα επιλέγω μόνο μάρκες. Ετσι λοιπόν συνόδεψα ένα δώρο με τα χειροποίητα κοκκαλάκια του! Και αφού πήρα φόρα έκανα και ένα μεγάλο για την αποστολέα του δώρου. Ηξερα ότι μετά θα μου παραπονιόταν και για αυτήν, έτσι αυτή την φορά αποφάσισα να την προλάβω.

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010





Μέσω του blog μου έχω γνωρίσει αρκετό κόσμο. Ολοι θέλουμε νέες γνωριμίες και φαίνεται ότι όλοι έχουμε βαρεθεί τις στημένες καταστάσεις. Αν και έχουμε διαφορετικά αντικείμενα δημιουργικής απασχόλησης (ράψιμο, μεταποιήσεις, μόδα, μαγειρική, scrapbooking, κοσμήματα, ποίηση, μουσική και άλλα τόσα) όλοι έχουμε ένα κοινό την αναταλλαγή ιδεών και απόψεων για όσα μας πορώνουν και που τελικά μπορεί να πορώσουν και άλλους! Ετσι λοιπόν με επισκέπτηκε το blog free-to-eat.blogspot.com. Περάστε από το blog της Εμμανουέλας για συνταγές αλλά και για συμβουλές (προσοχή έχει επικίνδυνες φωτογραφίες με τις οποίες ξαφνικά πεινάτε τρελά! αποφύγετε το εν ώρα εργασίας! κινδυνέυουν από ηχορύπανση γοργουριτού οι συνάδελφοι σας!!). Ευχομαι τα σκουλαρίκια που σου στέλνω να σου φτιάχνουν την διάθεση όπως και εμάς οι όμορφες συνταγές σου!!

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Το επαναλαμβανόμενο κολιέ


Η 5η φορά που έκανα αυτό το κολιέ. Οσο περισσότερες φορές το κάνω τόσο πιο πολύ το συνηθίζω και αναρωτιέμαι γιατί δεν το έχω κάνει και για μενα, μήπως μπω για τα καλά στην χειμωνιάτικη διάθεση. Προς το παρόν με περιμένει η τούρτα με το κερί μου, που ανυπομονεί να το σβήσω... με μια ευχή: ΗΡΕΜΙΑ please!

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010




Εδώ και ένα εξάμηνο έχω πάρει μια πολύ μικρή ραπτομηχανή με 20 €. Την πήρα από το www.clevermarket.gr όπου έχει πολλά έξυπνα πραματάκια. Με αυτή λοιπόν έχω ράψει 4 τσαντάκια, 2 μπλούζες και μια φούστα. Γενικότερα για μια πρώτη επαφή με την ραπτική ήταν τέλεια αλλά προφανώς δεν ήταν και για πολλά. Ηδη σταματάει διαρκώς. Κάπως έτσι μου σταμάτησε και όταν έβαλα το φερμουάρ σε αυτό το τσαντάκι. Προοριζόταν για δώρο, είπαμε δύσκολοι καιροί ώρα για χειροποίητα δώρα. Σιγά μην πτοούμουν. Το έκανα όλο στο χέρι και με την επένδυση! Πως τα κατάφερα ούτε που κατάλαβα! Τώρα μπορώ να ευχηθώ καλό φθινόπωρο χωρίς να με αγριοκοιτάνε!!! χιχι!Καλό σαββατοκύριακο.

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010


Μα τι τέλεια που είναι όταν άλλοι ταλαντούχοι άνθρωποι μας παρεκινούν να κάνουμε και εμείς κάτι δημιουργικό. Οχι δεν θα δω "Big Brother" (πόσα reality φέτος!!!!), θα φτιάξω μια κορδέλα για τα μαλλιά. Η Maddie (wardroberecycle.blogspot.com) χρησιμοποιεισαι γραβάτα, η τέλεια ανακύκλωση! Τσουπ, να η γραβάτα του Παναθηναικού στα χέρια μου. Εκανα ότι έλεγε στις οδηγίες της... τουλάχιστον έτσι νομίζω!!! Σε ένα δεκάλεπτο είχα την χειμωνιάτικη κορδέλα μου, αυτό είναι ίσως και ο μόνος λόγος που με χαίρομαι που αλλάζει ο καιρός! (sorry για το γουρλωτό στημένο και ευτυχώς μόνο πλάγιο βλέμμα το τρακ του φωτομοντέλου φταίει!!)

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010


Τελευταία αναννεώνω πολλά πράματα. Οχι μόνο εξαιτίας οικονομική στενότητας, αλλά και απλά επειδή θέλω να απασχολούμαι. Στο μάθημα εφαρμοσμένων τεχνών, μας έδειξαν το πολύ γρήγορο κόλπο του ταμποναρίσματος. Ενα μπουκάλι απο κρασί και μέρος ενός φωτιστικού ήταν τα πειράματα μου. Σε ένα πιάτο έβαλα αρκετή ποσότητα ακρυλικό χρώμα λευκό και μάυρο. Με ένα μικρό βαμβακερό πανί, έπαιρνα από το κάθε χρώμα. Αρκετό λευκό και λίγο μάυρο μιας και ήθελα να βρει γκρι. Οταν το πανάκι είχε και τά δύο χρώματα άρχισα να ταμπονάρω, δηλαδή να ακουμπάω πεταχτά το πανί στο μπουκάλι. Σε 4 λεπτά είχε τελειώσει (εάν θέλετε περνάτε και λούστρο νερού όταν στεγνώσει). Οσο αφορά το πορτατιφ, ήταν κλασσικό μπεζ με ασημί κορμό από το ΙΚΕΑ. Κορδελες κολλημένες με σιλικόνη και κάποιες λευκές πινελιές στο ύφασμα του καπέλου. Κάτι μου λέει ότι τα αντικείμενα του σπιτιού μου έχουν αρχίσει να με φοβούνται!! Επόμενο βήμα να βάψω το κομοδίνο (εμ να μην ταιριάζει και αυτό με το πορτατίφ?)

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Vintage collection


Είναι γεγονός, αυτή η μανία με τα vintage με έχει πιάσει και εμένα! Και τελικά έχει την τρέλα του! Γιατί ξαφνικά παρατηρείς τα φορέματα της Αλιμπέρτη σε ταινίες, ζηλεύεις τις γόβες της Καρέζη... και πάνω εκεί που τα θαυμάζεις όλα αυτά η μαμά σου σε ενημερώνει ότι έχει μια τσαντούλα για σένα. Εγώ σας δείχνω 3! Το μικρό χρυσό πορτοφολάκι είναι δικό της, σαν χρώμα δεν με τρελαίνει αλλά μου φτιάχνει την διάθεση. Το κεντητό πορτοφόλι μου το είχε δώσει η θεία μου πέρυσι, δεν το είχα σε καμία εκτίμηση, απορώ πως δεν το πέταξα! Αλλά να που είναι στην μόδα (σημείωση: το ξαναθυμήθηκα όταν είδα την ανάρτηση της Maddie- http://www.wardroberecycle.com). Και η τσαντούλα που μου είχε λοιπόν ήταν η καφέ. Μια φίλη της από το Βέλγιο είχε φέρει αυτή και άλλη μια μαύρη (την έχει η αδερφούλα τώρα) για να τις δώσει σε φίλη τους χωρίς καμία από τις 2 να τις έχει σε ιδιάιτερη εκτίμηση. Οπα το Σοφάκι μόλις τις είδε με θυμήθηκε και είπε: "Νο! girls! Vintage...new fashion!". Σοκ! Τόσο από την φίλη της που τα girls (εγώ και η αδερφή μου) θα θέλουν αυτές τις παλιοτσάντες(και που να ξερες!), αλλο τόσο και από εμένα που η μαμά μου θυμόταν το vintage! Α και που πάνω στην λαχτάρα της είπε τα δικά της αγγλικά! Ετσι βρέθηκε στην ντουλαπίτσα μου αυτή η δερμάτινη 80ς τσάντα!

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010



Αν και δεν είμαι θερμός υποστηρικτής στα "πολύ καλά" κοσμήματα αυτό το ξεχώρισα. Οπως σας είπα και εχθές τα συγκεκριμένα προορίζονταν για φίλη που θα τα φόραγε σε γάμο. Βλέποντας το φόρεμα της ήμασταν σίγουρες (εγώ+η ίδια) ότι ήθελε κάτι που να διακρίνεται για το καλό υλικό του. Δεν τα φόρτωσα με χάντρες (μιας και το φόρεμα ήδη είχε) αλλά επέλεξα τέτοιο είδος ασημιού που να έχει λάμψη. Το "αυστηρά" χειροποίητο τμήμα των κομματιών (βραχιόλι+σκουλαρίκια)ήταν τα τετράγωνα κομμάτια. Αλλά μου έλειπε η τσαχπινιά... ιδέα τα νήματα.


Περιγραφή: ασήμι, νήματα

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010



Εχω να παρατηρήσω ότι πολύ γάμοι και φέτος! Για ένα γάμο λοιπόν στο Αγρίνιο, ανέλαβα τα κοσμήματα σε 3 φίλες. Το πρώτο σετ, σκουλαρίκια και βραχιόλι (παρακάτω ανάρτηση)
Περιγραφή: επίχρυσο, δαντέλα, δέρμα, swarovski



Περιγραφή: δέρμα, swarovski, δαντέλα
Συμβουλή: σε απλά δαντελένια φορέματα βάλτε μεγάλα βραχιόλια. σαν ύφασμα έχει τόσο έντονα στοιχεία που πνίγεται μέσα σε κολιέ αλλά αναδυκνύεται με ιδιαίτερα βραχιόλια

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010



Big opening party,
Παρασκευή 24/9 στις 21.00.
35 σχεδιαστές θα παρουσιάσουν τις συλλογές τους για Άνοιξη – Καλοκαίρι 2011 & ετοιμοπαράδοτες συλλογές για Χειμώνα 2010-11
Οι σχεδιαστές θα παρουσιάσουν και θα δειγματίσουν τις συλλογές τους για το καλοκαίρι 2011, ενώ μια μεγάλη μερίδα από αυτούς θα δείξουν παράλληλα και τη δουλεία τους για τον χειμώνα του 2010.
Η έκθεση θα περιλαμβάνει ρούχα, αξεσουαρ, κοσμήματα και διακοσμητικά αντικείμενα. Στους χώρους της έκθεσης θα λειτουργεί επίσης και Tell a Story Shop
από τις 12.00 – 23.00


Γιά περισσότερες πληροφορίες:

Tell a Story Tradeshow
http://tellastorytradeshow.blogspot.com
Τηλ. 210.3213298 / 6932365008

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010


Να ένα λυτό μακρύ φόρεμα με μια απλή ζώνη γίνεται απίστευτα σέξυ

Η φίλη μου... δέιγμα για το πως ντυνόμαστε σε τέτοιες περιπτώσεις

Και το παρτυ στο κόρνερ της levi´s στο Attica.

Και ανοίγω την ντουλάπα μου και χαίρομαι που τα καλά μου ρούχα είναι ακόμα κρεμασμένα… που τα τακούνια μου είναι άθικτα και όχι φαγωμένα. Και πάνω στην χαρά και στην ανακούφιση αναλογίζομαι όσα είδα στην χθεσινή βραδιά στο κέντρο της Αθήνας, στο fashion night out. Πραγματικά δεν άντεχα να βλέπω άλλο τα 20χρονα να δυσκολεύονταν να κατέβουν την Βουκουρεστίου με τα ψηλοτάκουνα Prada και τα αέρινα κοντά φορέματα. Δεν ήταν μόνο οι μικρές ψευτομοδάτες που με εντυπωσίασαν αλλά και άλλες μεσήλικες κυρίες. Καταρχήν εμένα αυτό δεν μου έδειξε καθόλου το προσωπικό τους στυλ αλλά την απίστευτη ανάγκη τους να ξεχωρίζουν. Ωραίο είναι να ξεχωρίζεις αλλά στις 7.00 μμ τόση υπερβολή? (Ασε δε αυτό το 7.00 με 9.00… πραγματικά ελάχιστος χρόνος για να απολάυσεις τα ωραία δρώμενα σε κάποια μαγαζιά). Το ανάλογα στυλ στις ανάλογες περιπτώσεις! Θαύμασα την απλότητα των κοριτσιών της συντακτικής ομάδας του Lucky magazine,αέρινα παντελόνια και φλατ γοβάκια, το ανάλαφρο στυλ της κολλητής μου, τον κόσμο που χόρευε έξω από την μπουτίκ της Ralph Lauren όπου μια υπέροχη μπάντα τραγούδαγε τα πάντα, παρεμπιπτόντως η τραγουστρία (η οποία μάλλον και ηθοποιός) φόραγε τρελό κόλαση φόρεμα, την ανάλαφρη βαβούρα του κέντρου της Αθήνας. Και ενώ τα πόδια μου έχουν είχαν παραδοθεί παρόλα τα φλάτ παπούτσια(τα οποία και δεν σταμάτησα να μου τα θαυμάζω μετά από όσα είχα δει!!!) πάω στο Attica για να δω τους Professional Sinnerz. Α σαν πριβέ συναυλία ήταν, λίγος κόσμος που αμέσως έμπαινε στο κέφι. Ναι εκεί ξέχασα την κούραση μου! Γενικότερα ήταν μια υπέροχη προσπάθεια τόσο από τον Δήμο όσο και από τα μαγαζιά, σαμπάνιες και μικρομπουφέδες παντού. Λυπάμαι δεν έβγαλα περισσότερες φωτογραφίες ήμουν απασχολημένη στο να περπατάω και να παρατηρώ

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Προσωπικές στιγμές


Οταν έκανα μάθηματα ζωγραφικής παρατηρούσα πολύ τις ανθρώπινες σκιές. Λάτρευα τις καμπύλες του γυναικείου σώματος, τόσο πολυδιάστατο, τόσα χρώματα. Την δυναμικότητα των ανδρικών μυών... Ειδικότερα όταν έκανα ένα στημένο σκηνικό έλεγα στο δάσκαλο μου ότι έπρεπε να ήμουν τρελή, ήταν τέτοια η έκσταση (αλλά και η κούραση, πολύ μέτρημα με ακτίνα) που έβλεπα χρώματα που δεν υπήρχαν. Αυτός πάντα με καθησύχαζε λέγοντας ότι η φαντασία δεν έχει όριο και απλά αυτός είναι ήταν εκει για να μας βοηθήσει να την αποδώσουμε καλύτερα. Ηταν ένα από τα πιο γρήγορα μοντέλα που αποτύπωσα με κάρβουνο.

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Σάββατο και καμία όρεξη για φωτογραφίες! Αλλά για ηρεμία ... ου φούλ! Εδώ και 3 μέρες έχω λάβει πρόσκληση από 3 blogers να συμμετέχω σε ένα παιχνίδι. Που κόλλαγα και δεν το έπαιζα... ?? Από ότι κατάλαβα πρέπει να το ανταποδώσεις σε άλλους 10 blogers που δεν έχουν πάρει μέρος. και εκεί κόλλησα!!! μα που που θα βρώ άλλους 10? και όμως απίστευτο ε? άλλo κομμάτι που με κόλλαγε είναι ότι όλες κάνατε Links στους 10 που καλούσατε. sos όποιος μπορεί να μου το εξηγήσει γιατί δεν ξέρω να το κάνω, Please !!! έχοντας κατεβάσει μούτρα που εγώ δεν μπορώ να το παίξω είπα λοιπόν να το κάνω με τον δικό μου τρόπο (συγγνώμη αν χαλάω τους κανόνες και εύχομαι να μην το κάνει κανένας άλλος). Διάβαζοντας λοιπόν τις λίστες των κοριτσιών που με κάλεσαν είδα ότι όλες μοιάζουν, όλες αγαπούν την οικογένεια τους, τις κατασκευές τους και τους αναγνώστες τους. Για να δώ λοιπόν εγώ τι αγαπάω...
1)Τους απογευματινούς καφέδες (δεν θα χειμωνιάσει, τότε θα είναι ακόμη πιο ωραίοι)
2) Την κοριτσοπαρέα (φίλες μου, μου λείπετε)
3) Οι εκπλήξεις και το σκάρωμα τους που κάνω στον καλό μου
4) Τα δώρα που κάνω σε όσους αγαπώ, ειδικότερα στην αδερφή μου (απλά ο παραπάνω ξεχωρίζει τόσο ώστε να καταλαμβάνει δικιά του θέση στην λίστα και λογικό ε?)
5)Η μαγειρική-ζαχαροπλαστική όταν έχω όρεξη φυσικά!!
6) Οι κατασκευές μου (σώπα βρε κοπελιά αλήθεια??)
7) Την οικογένεια μου και τις 3 ξαδέρφες μου (πιο μικρές ηλικιακά, την μεγάλη που πέρασε Αθήνα και θα είναι πλέον κοντά μας, μεγαλώνει η κοριτσοπαρέα!)
8)Τις εκδρομές (εξωτερικό και βουνό). Χαίρομαι που όσο δύσκολα και είναι τα πράματα κάθε χρόνο κάνω ένα ταξίδι στο εξωτερικό
9) Τα χρώματα και τα μοτίβα! Γιατί πλέον κάποιο θεωρούν ότι όσο μεγαλώνουμε δεν μπορούμε να βάλουμε μια λιλά ζακέτα με πον πον? αφού μας φτιάχνουν την διάθεση... ωχού!
10)Την καινούργια ακόμη λίγη βέβαια δυναμικότητα μου.
Εχω και άλλα να πώ αλλά μάλλον λόγο καιρού μου έρχονται και τα πιο τρελά. Ελπίζω να παίξουν και άλλοι γιατί πολλοί μου άρεσε που διάβαζα λίστες!

followers "friends"

Ε ας μιλήσω για μένα...

Η φωτογραφία μου
Imagine having a suspicion that you are good at something but never dare to try this something. The reason for the 'reality' of my suspicion was a leather-crystal necklase that i made and i gifted it to my sister. The search and agony for me to find the materials, then to make it and even sew it was enough to spur me on to see what more I can do with my imagination. My imagination needed a little push and help. This is why I followed painting classes, hand-crafted jewelry, applied arts and sewing lessons. Yet I still want to know more. I love to give my personal little touch to everything that surrounds me and enjoy sharing my ideas. Is there anything better? The yaer 2014 founds me in a new country: to England. Different images, different inspirations, let' see what i ll come up. See you around.