Έπειτα από μια μικρή αλλά απίστευτα κουραστική ίωση (στο άσχετο να σου το 38,5!) καταφέρνω να σας δείξω τον στολισμό του κέντρου του γάμου. Πριν σας πώ περισσότερα να σας πώ τα συμπεράσματα μου από την διακόσμηση (ευτυχώς δεν ήταν μόνο δικά μου συμπεράσματα αλλά και της νύφης). Ο χώρος τελικά ήταν τόσο μεγάλος που δυστυχώς ότι και να κάναμε θα ψιλοχανόταν. Δυστυχώς ο πάγκος των ευχών χρειαζόταν συνεχής επίβλεψη γιατί τόσο κάποιοι δεν καταλάβαιναν ότι έπρεπε να γράψουν την ευχή και να την κρεμάσουν στον τοίχο αλλά και τα πιτσιρίκια κατάφεραν να καταστρέψουν αρκετά από αυτά. Για μια ακόμη φορά διαπίστωσα ότι συννενόηση με τους καταστηματάρχες και βοήθεια δεν μπορείς να έχεις. Σαν μην καταλαβαίνουν ότι εσύ είσαι εκεί όχι μόνο για να ικανοποιήσεις το ζευγάρι αλλά τελικά έμεσσα θα παρουσιάσεις και πιο ωραίο το μαγαζί τους. ΓΚΡΡΡΡ! Παρόλαυτα τα πάντα τα κάναμε όπως τα είχαμε σχεδιάσει. Τα κάναμε? Πληθυντικός λοιπόν γιατί είχα πολλούς βοηθούς, την νύφη, 2 φίλες, την αδερφή μου, την μαμά μου και φυσικά τον Γιάννη μου. (για να μην παραπονεθούν στην εκκλησία βοήθησε ο μπαμπάς και ο καλός της αδερφή μου ανέλαβε να μας φέρει καφέδες και νερά γιατί λιώναμε από την ζέστη). Πρέπει να σας πώ ότι αφού τελείωσε η διακόσμηση του κέντρου, έπιασε το μάτι μου τα κορίτσια να παίζουν ποδόσφαιρο στο κέντρο της πίστας! Και σκέφτηκα θετικά "μάλλον τις κούρασα". Αθώα Αγγελική! χαχα! Και πάμε στην διακόσμηση. Το ομορφότερο κομμάτι ήταν ο πάγκος των ευχών όπου είχαμε πολλά χαρτόνια και μαρκαδόρους για να γράφουν τις ευχές, όμως είχαμε και μικρά γλυκίσματα για να βάζει ο καθένας στο σακκουλάκι του και να το παίρνει μαζί του. Το τραπέζι του ζευγαριού, είχε ένα μπουκέτο από χαρτόνια, φανάρια και τα κλασικά τσουβαλάκια. Α στο τραπέζι αυτό είχα ήδη ετοιμάσει σακκουλάκια με γλυκίσματα για να φαίνεται ακόμα πιο ιδιαίτερα στολισμένο. Μικρή λεπτομέρεια το banner "In love" που τύπωσα για την κεντρική είσοδο. Ο γάμος αυτός ήταν μια τέλεια ευκαιρία για να εγκαινιάσω την instax fujifilm μου. Ετσι οι νεόνυμφοι θα έχουν και άλμπουμ με μικρές φώτος. Το να φτιάξω βέβαια το άλμπουμ είναι λίγο σπαζοκεφαλιά! Βουρ στα blogs με scrapbooking...

Τρελός 3ημερος γάμος στην Ηγουμενίτσα

Δεν έχω λόγια να περιγράψω πόσο υπέροχα περάσαμε στον γάμο του Βασίλη και της Γεωργίας στην Ηγουμενίτσα (για αυτό το μέρος θα σας ξαναμιλήσω σύντομα). Είχαμε μια υπέροχη φιλοξενία και είδαμε από κοντά τόσα πολλά έθιμα όπως την είσοδο της νύφης στην εκκλησία από τον "βλάμη" (τοπωνυμία για τον κολλητό του γαμπρού) να την συνοδεύει κρατώντας την ελληνική σημαία αλλά και φρούτα για να καρποφορήσει ο γάμος. Ασε δε το πόσο κούκλα ήταν η φίλη μας! Και πάμε στο αποτέλεσμα του τρεξίματος μου για τις μπομπονιέρες και λοιπά. Πριν λίγους μήνες είχα δει σε ξένο μπλογκ συρτάρια να χρησιμοποιούνται για διακόσμηση αλλά και βαλίτσες παλιές. Άν και προτιμούσα τις βαλίτσες, τελικά δεν κατάφερα να βρώ, όμως είχα ένα συρτάρι αλλά και η μαμά μου είχε ήδη ένα που φυσικά το είχε βρει στα σκουπίδια (μην ανησυχειτε καθαρίστηκε πλήρως), και τέλος ένα μικρό μπαουλάκι που είχα, έδωσαν ένα υπέροχο ντεκόρ. Δαντέλες και γάζες ταίριαξαν στα χρώματα που ήθελε η νύφη δηλ. λιλά και λαδί. Υπήρχαν χύμα κουφέτα (με το ταμπελάκι για να ενημερώνει τον κόσμο για τις γέυσεις) αλλά και μπεζέδες για γρήγορο τσίμπημα. Οσο για το ρύζι, έφτιαξα 3 πουγκιά γεμάτα με σακκουλάκια στα οποία είχα κολλήσει ετικέτα "ρυζάκι?" (Η φιλενάδα Ζωή ήταν η επιρροή για αυτή την λεπτομέρεια). Τα υπέροχα καλάθια στα σκαλιά ήταν από τοπικό ανθωπολείο, υπέροχα! Φυσικά ένας πάγκος "δροσιάς" δεν μπορεί να λείπει ε? Τσαχπινιά, τα χάρτινα ομπρελάκια που έβαζαν οι μπαργούμεν (ήθελε και τίτλο η αδερφή μου και η φίλη της) στα σφηνάκια καρπουζιού.Ουμ φώτο από τον πάγκο?την επόμενη φορά. Σας αφήνω λοιπόν με φώτο από το ζευγάρι.

(μα δεν φαίνεται ότι η νύφη είναι σκέτο τρελοκομείο?α βρε Γεωργία!)

Τα ατέλειωτα χωνάκια και όχι μόνο...

Καλό μας μήνα! Δεν πρόλαβε να μπεί ο Σεπτέμβρης και την ζακετούλα σου την θες για να μη σου λένε όλοι "Πωπω τσουτσούριασες!" Μα τι λέξη και αυτή. Βεβαίως πιθανότατα σαν ρήμα να μην υπάρχει αλλά και μόνο στο άκουσμα της αναρωτιέσαι αν αυτό που σου λένε ότι έπαθες είναι κολλητικό... όχι απλά σου λένε ότι ανατρίχιασες! Εμ που να το ξέρω η δόλια! Και μαζί με την ζακετούλα μου και τις κρυάδες μου τρέχω για να τελείωσω τις ετοιμασίες της Γεωργίας και του Βασίλη που παντρεύονται στην Ηγουμενίτσα το Σάββατο. Αναλάβαμε τις μπομπονιέρες και την διακόσμηση του κέντρου (α λέω αναλάβ-αμε γιατί πρόθυμος βοηθός είναι ο καλός μου σύζυξ). Το χρώμα που ήθελε η Γεωργία ήταν το λαδί (πολύ βαρύ χρώμα) ευτυχώς την έπεισα να το σπάσουμε με το λιλά. Διαλέξαμε χωνάκια αφού το νόημα στην μπομπονιέρα θέλαμε να είναι η άμεση και έυκολη κατανάλωση των κουφέτων. Είναι ήδη γεμισμένα γιατί σε 500 καλεσμένους δεν είναι εύκολο να τα γεμίζεις εκείνη την ώρα. Διεύκρινιση: τα χωνάκια είναι εξ ολοκλήρου χειροποίητα. Διαλέξα χαρτί περλέ και μπρονζέ, μου το έκοψαν στο κατάστημα που το προμηθευτήκα, και έπειτα ξεκίνησε η απίστευτη δουλειά να κόψω κορδέλες, να κολλήσω τα χωνάκια και μετά να τα διακοσμήσω. Αρκετή δουλειά! Αυτό επίσης που σκέφτηκα είναι τα τσουβλάκια (ραμμένα από την μαμά μου και εμένα) για το τραπέζι όπου θα μπεί ποτηράκι με ρεσό. Και για να είναι περισσότερο ενδιαφέροντα έφτιαξα ταμπελάκια σε χρώματα λαδί-λιλά, που η μια όψη γράφει τα ονόματα του ζεύγους και από την άλλη την ημερομηνία γάμου. Πρέπει να πώ ότι τα ταμπελάκια ήταν τα πιο ευχάριστα στην κατασκεύη τους. Νομίζω ότι είναι πολύ χαριτωμένα. Θα σας έχω την άλλη εβδομάδα φωτογραφίες από όλο τον στολισμό. Μέχρι τότε θα αναπολώ τον δικό μου γάμο αφού σήμερα κλείνουμε ένα χρόνο. Χρόνια μας πολλά!